تدوین سناریوهای اثربخشی عملکرد مراکز تحقیقاتی بخش دولتی در ایران

اندازه‌گیری عملکرد بخش دولتی به دلیل ابهام در هدف ها، ماهیت وظایف و تنوع کارکنان آن، از بخش خصوصی دشوارتر است. هدف از این مقاله تدوین سناریوهای اثربخشی عملکرد مراکز تحقیقاتی بخش دولتی در ایران با استفاده از رویکرد ارزش‌های رقابتی و مدل سازی پویایی سیستم ها است. نوع تحقیق کاربردی، هدف توصیفی و روش تحقیق پیمایشی بوده که با بهره گیری از خبرگان مدیریت به تعداد 18 نفر داده‌های مورد نیاز جمع‌آوری شده است. یافته های تحقیق نشان داد که برای ارزیابی عملکرد مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی بهترین معیار وجود ندارد و مدل آمیبی شکل که نشان دهنده عوامل کلیدی معیارهای هشتگانه اثربخشی هستند برای ارزیابی عملکرد این مراکز معرفی شده است. در این تحقیق با استفاده از رویکرد پویایی سیستم و به کمک نرم‌افزار ونسیم، سناریوهای اثربخشی عملکرد مراکز تحقیقاتی و مطالعاتی معماری و شهرسازی ارائه شد. در این رابطه 6 سناریو مختلف تدوین شد تا تعیین شود نظام مدیریت عملکرد از چه متغیرهایی بیشترین تاثیر را دارد. نتایج نشان داد مطلوب ترین سناریو این است که اگر مراکز تحقیقاتی سیاست کاهش برنامه‌ریزی را در سال های آینده پیش بگیرند سهم فرایندهای داخلی (i.p) و سیستم باز (o.s) تا 50% ، سهم مدل روابط انسانی (h.r) و کار تیمی نیز تا دو برابر افزایش و بهبود می‌یابد.