حق شرط بین‌المللی عضویت ایران در بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا و قلمرو آن

ماموریت بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا نه تنها حفظ وضع موجود بلکه بهبود اوضاع اقتصادی و اجتماعی در آسیا و فراتر از آن، از طریق سرمایه گذاری در حوزه زیرساخت های پایدار و سایر بخش‌های مولد و در نتیجه بهبود وضعیت بازار، خدمات، ارتباطات و در نهایت احیای جاده استراتژیک ابریشم می‌باشد. دولت ایران طی یک تصمیم راهبردی به موجب ماده واحده قانون عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا مصوب 3/6/1395 با پذیرش اساسنامه این بانک به عضویت آن درامد. نکته حائز اهمیت این قانون محدویت‌هایی می‌باشد که از منظر حقوقی و راهبردی قابل بحث است. حسب تبصره 2 قانون عضویت ایران در بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا رعایت اصول 77 ام و 139 ام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حسب مورد برای اصلاح اساسنامه بانک یادشده موضوع ماده 53 و ارجاع به داوری موضوع ماده 55 الزامی است. اینکه آیا اصولاً درج چنین شروطی مجاز است یا خیر و نیز اعتبار این محدودیت تا چه میزان می‌باشد و در صورت بروز اختلاف آیا دیوان منتخب مقید به این شرط است یا خیر که به لحاظ راهبردی با ابهاماتی روبرو است.

The international reservation of Iran’s membership in the Asian Infrastructure Development Bank and its territory

Asian Infrastructure Investment Bank is a multilateral development bank; Headquartered in Beijing; The bank’s mission is not only to preserve the status que but also improve social and economic situation in Asia and beyond, thus enhancing the market, services, communications, and ultimately the revitalization of the Silk Road. The Government of Iran also became a member of the Bank by virtue of the singleclause bill of the Law on the Membership of the Government of the Islamic Republic of Iran, by accepting the Articles of Agreement of the bank,. The important point of this law is its limitations, which are debatable from a legal point of view. Pursuant to Note 2 of the Law on Iran Membership in the Asian Infrastructure Investment Bank, observance of article (77) and (139) of Constitutional law of the Islamic Republic of Iran, as the case may be, In order to amend the Bank’s Articles of Agreement, the subject of Article 53 and to refer to the arbitration subject to Article 53 is required. There are ambiguities as to whether such a condition is in principle permissible or not, as well as the validity of this restriction, and in the event of a dispute whether the court is bound by this condition or not. This article deals with these issues in a Descriptive Analytics manner. The results show that this restriction cannot be invalidated, but if the arbitration appeal is not approved in accordance with domestic law, dispute resolution may face serious challenges.