نقش اندیشکده ها در سیاستگذاری خارجی ( مطالعه موردی انگلستان )

امروزه کمتر کسی است که به نقش اندیشکده های معتبر در روند سیاستگذاری خارجی کشورها واقف نباشد. این مراکز در واقع پلی میان دانش و سیاستگذاری هستند، اندیشکده هایی همچون کارنگی، رند، چاتم هاوس ، مراکز مطالعاتی و نظری صرف نیستند بلکه محل تصمیم سازی برای سیاست مدارن ارشد کشورهای متبوعشان هستند به حساب می روند. در این پژوهش به بررسی نحوه تاثیر گذاری و نقش اندیشکده ها در سیاست گذاری خارجی با بررسی و تبیین نقش اندیشکده ها در مراحل مختلف سیاستگذاری خارجی با تاکید بر مطالعه موردی اندیشکده های انگلستان پرداخته میشود. اندیشکده ها در حوزه سیاستگذاری خارجی به مثابه مخازن در ایده سازی، تولید علم، آموزش نیروی انسانی و مشروعیت بخشیدن به سیاست های کشورهای یا مشروعیت زدایی از سیاست های بازیگران رقیب و تخریب پرستیژ آن نقش مهمی را ایفا می کنند. این مراکز بخش جدایی ناپذیر سیاستگذاری خارجی در کشورهای توسعه یافته محسوب می شوند که با تدوین و طراحی سناریوهای متعدد برای موضوعات مختلف، کنش گران و نخبگان سیاسی را از مزیت ها و هزینه های هر سناریو آگاه می کنند.

The role of think tanks in foreign policy (Case Study of England)

Nowadays, each and every researcher knows/understands the role of credible thinkers in the foreign policy process of countries. These centers are, in fact, a bridge between knowledge and politics, think tanks like Carnegie, Rand, Chatham House, and so on. Not just research centers, but decisionmakers for senior policy makers in their respective countries are of fundamental significance. Thinkers play an important role in the field of foreign policy as a reservoir of ideas, science production, human resource training, legitimization of countries’ policies, or the legitimization of rival rival politics and the destruction of its prestige. These centers are an integral part of foreign policy in developed countries, which, by designing and redesigning multiple scenarios for various issues, inform the activists and political elites of the benefits and costs of each scenario. In this paper, we try to investigate and explain the role of think tanks in different stages of foreign policy, with an emphasis on the case study of think tanks in England, to the main question of the present research, in which think tanks play a role in the foreign policy process?