شناسایی و اولویت‌بندی عوامل اقتصادی موثر بر بروز نارضایتی‌های اجتماعی (موردمطالعه شهروندان تهران)

نارضایتی اجتماعی از جمله مهم ترین اولویت های امنیتی برای مراجع تصمیم گیر حاکمیتی و دستگاه های اجرائی است. چه اینکه شناسائی عوامل موثر بر بروز نارضایتی به نحو وثیقی می‌تواند در مدیریت این چالش و جلوگیری قرار گرفتن نارضایتی اجتماعی بر بسترهای سیاسی و بازیگران خارجی موثر باشد. در این میان یکی از عمده‌ترین ریشه‌های بروز نارضایتی را می‌توان در حوزه اقتصاد و معیشت مشاهده نمود. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش؛ شناسایی و اولویت‌بندی عوامل اقتصادی موثر بر بروز نارضایتی اجتماعی هست. این پژوهش به لحاظ طبقه‌بندی برمبنای هدف، کاربردی است و به لحاظ طبقه‌بندی برمبنای روش یک تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق برای بررسی عوامل اقتصادی موثر بر نارضایتی را شهروندان تهرانی تشکیل می‌دهند. نمونه‌گیری این پژوهش از روش تصادفی ساده (در دسترس) و حداقل حجم نمونه موردنیاز با توجه به فرمول کوکران برابر 384 نفر محاسبه شده است. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش پرسشنامه‌های استاندارد بوده که روایی آن‌ها از طریق روایی صوری و محتوایی و پایایی آن‌ها نیز از طریق ضریب آلفای کرون باخ و پایایی ترکیبی مورد تائید قرار گرفت. داده‌های گردآوری‌شده از طریق نرم‌افزار spss و smartpls مورد تحلیل قرار گرفتند و با کمک مدل‌سازی معادلات ساختاری فرضیه‌های تحقیق بررسی شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد؛ عوامل اقتصادی نامطلوب از قبیل بیکاری، رکود، تورم، ‌فقر، افزایش شکاف طبقاتی، کاهش ارزش پول ملی و رانت بر بروز نارضایتی اجتماعی در شهر تهران تاثیر دارند.

Identify and Prioritize of The Economic Factors Affecting Social Discontent (The study of citizens of Tehran)

Social discontent is one of the most important security priorities for government decisionmakers and enforcement agencies. Identifying the factors that contribute to dissatisfaction can be effective in managing this challenge and preventing social dissatisfaction with political actors and external actors. One of the major causes of discontent can be found in the area of economics and livelihood. The main purpose of this research is to prioritize the economic factors that influence social discontent. This research is applied in terms of purposebased categorization and is a descriptive survey research in terms of categorization. The statistical population of this research is citizens of Tehrani. The sampling method is simple random sampling. The minimum sample size required is 384 according to Cochran’s formula. Data were collected using standard questionnaires whose validity was confirmed by face and content validity and Cronbach’s alpha coefficient and composite reliability. The collected data were analyzed by SPSS software and SmartPLS software and analyzed using structural equation modeling. The results showed that undesirable economic factors such as unemployment, recession, inflation, poverty, increasing class gap, depreciation of national currency and rent have an impact on social discontent in Tehran.