نقش علم و فناوری در ارتقای بهره‌وری آب کشاورزی ایران 1404

علم و فناوری که از شگفتی‌سازها و جریان‌های قدرت ساز جهانی است، در بخش کشاورزی از پیشران‌های راهبردی محسوب می‌شود. از آنجایی که ایران با چالش کم‌آبی مواجه است، شناخت نقش و تاثیر متغیر نام‌برده در ارتقای بهره‌وری آب کشاورزی آینده این کشور، الزامی راهبردی می‌باشد. در این راستا مقاله حاضر با هدف بررسی چگونگی این ارتباط، به شناسایی و تعیین درجه اهمیت و میزان تاثیر مولفه‌ها و شاخص‌های علم و فناوری حوزه آب کشاورزی پرداخته است. نوع این تحقیق کاربردی– توسعه‌ای و روش آن میدانی و پیمایشی است که ابتدا با مطالعات اسنادی و کتابخانه‌ای و سپس به کمک نظرات اخذشده از خبرگان، مولفه‌ها و شاخص‌های مربوطه را شناسایی کرده و با ابزار پرسشنامه محقق ساخته، میزان اهمیت آن‌ها را در یک طیف 5 گزینه‌ای لیکرت دریافت نموده و به کمک مدل‌سازی معادلات ساختاری به بررسی میزان تاثیر و روابط متغیرها پرداخته ‌است. جامعه آماری تحقیق به تعداد 700 نفر است که تعداد 180 نفر از آن‌ها به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند. بر اساس نتایج حاصله، از بین 4 مولفه شناسایی شده، مولفه «بهره‌مندی از فنون کاربردی» و از بین 23 شاخص‌ تعیین شده نیز، شاخص «رشد مقدار تولید ناشی از تحقیقات کاربردی در مصرف بهینه آب کشاورزی» موثرتر است و متغیر «علم و فناوری حوزه آب کشاورزی» حدود 73 درصد در «ارتقای بهره‌وری آب کشاورزی ایران 1404» تاثیرگذار می‌باشد.