حیات طیبه و شاخص‌های آن در شبکه مفهومی توسعه سیاسی در قرآن

قرآن،«تبیان کل شی» است، ازاین‌رو، بیان هیچ نکته‌ای را درباره حیات انسان، فروگذار نکرده است(تاریخچه)؛ اما شاخص‌های توسعه سیاسی به‌مثابه دال مرکزی حیات طیبه قرآنی همچنان مبهم باقی مانده است (مسیله). موضوعی که تاکنون در چهارچوب یک مدل مفهومی به دقت بررسی نشده است (پیشینه). توجه به این مسیله، پرسش پژوهش حاضر، درباره مختصات توسعه سیاسی در قرآن را درپی دارد.(سوال). پاسخ احتمالی به این پرسش، مبتنی است بر موضوعیت‌یافتن توسعه سیاسی قرآنی در شبکه‌ای مفهومی که در آن نشانه‌های رحمانی توسعه سیاسی در ترابط و تعامل پیرامون محور رشد و کمال انسان مقوم و مفصل‌بندی می‌شوند (فرضیه)، کشف شبکه‌ای که انسان و جامعه انسانی از مضایق و محدودیت‌های حیات نفسانی در پرتو سیاستی الهی به نوعی از حیات به نام حیات طیبه وارد شوند، مقصد این مقاله است (هدف). روش این تحقیق، از نوع کیفی و به‌صورت تحلیلی تبیینی است (روش). یافته‌های پژوهش نیز نشان می‌دهد که مولفه‌های توسعه سیاسی از منظر قرآن ذیل دال مرکزی حیات طیبه قرار گرفته، و بر عقلانیت، مشروعیت، مشارکت سیاسی، مشورت و مفاهمه، نظارت بر قدرت و مهرورزی مشتمل می‌باشد (یافته).