تیوری‌‌های روابط بین‌الملل و خلا نظریه اسلامی

بررسی روابط ‌بین‌الملل نشان می دهد که دو عرصه از آن(چالش‌‌ تیوری‌های موجود در تحلیل واقعیات بین‌المللی و کاستی هایی آن به ‌لحاظ نظری) همچنان معرکه آرا اندیشمندان این حوزه است، در حالی که کاوش های موثری با تاکید دین و به ویژه اسلام، برای رفع چالش‌ها و دفع کاستی های آن صورت نگرفته است بنابراین، طرح نظریه اسلامی روابط بین‌الملل این سوال را فرارو می نهد که نقصان‌های عینی و ناتوانی‌‌های تحلیلی تیوری‌پردازی در حوزه روابط بین‌الملل چیست؟(سیوال) نگارنده بر این گمان است: نظریه اسلامی از توان ترمیم خلا معرفتی موجود، برخوردار است.(فرضیه) علی رغم موفقیت انگاره گرایی در نقد مادیت حاکم بر تیورهای بین الملل، خود دچار مادی گرای رقیق شده و از این رو، معرفی و رویکرد به ظرفیت نظام معرفتی اسلام در عرصه بین‌الملل اجتناب ناپذیر است.(هدف) این نوشتار با تشریح چالش‌‌های نشات یافته از جداسازی دین در این حوزه دانشی، به بیان کاوش‌های صورت گرفته جهت پر نمودن این خلا معرفتی پرداخته و با نقد انگاره‌گرایی به‌عنوان آخرین تلاش در مناظره جاری روابط بین‌الملل، بر ضرورت روی آوری به اسلام تاکید می کند.(روش) ارتقا توان تحلیلی تیورهای روابط بین المللی و خروج آن ها از بن بست موجود تنها با کاربست دین میسر است.(یافته)