مقایسه رهیافت های صورت‌بندی جریان‌های سیاسی در ایران معاصر با نگرشی بر معیار امام خمینی(ره)

با پیدایش دولت‌ها و سیطره دموکراسی بر جوامع، فعالیت سیاسی ذیل گروه‌ها و طیف‌های مختلف، فزونی یافت. در این رهیافت، شناخت گروه‌ها برای برتری بر آنها در علم جامعه‌شناسی گسترش یافت و به‌تدریج، دانش جریان شناسی شکل گرفت. ازجمله مسائل مرتبط با علم جریان شناختی، صورت‌بندی جریان‌ها است. به این سبب، مسئله اصلی این تحقیق، استنتاج مبناهای مختلف صورت‌بندی جریان‌های سیاسی و به‌تبع آن احزاب مختلف است و اینکه امام خمینی(ره) از چه مبنایی در صورت‌بندی جریان‌های سیاسی بهره می‌برد. فرضیه تحقیق، گویای آن است که ماخذهای متفاوتی برای تقسیم جریان‌های سیاسی وجود دارد؛ ازجمله، استقلال و وابستگی، طبقات اجتماعی، دین و مذهب، هدف، باور، ایدئولوژی و... که جریان شناسان مبتنی بر یک رویکرد به صورت بندی جریان ها پرداخته اند؛ با تکیه بر روش مقایسه ای مشخص می‌شود رهیافت امام خمینی با محققان تفاوت اساسی دارد؛ این تحقیق با هدف فهم مبنای صورت بندی جریان‌های سیاسی در نظام فکری حضرت امام به کمک پژوهشگران آمده است. نتیجه به‌دست آمده از مطالعه اندیشه سیاسی حضرت امام در حوزه جریان شناسی آن است که حضرت امام با نگرشی جامع و چندبعدی به صورت بندی جریان های سیاسی می پردازد که انعکاسی از برتری فکری ایشان بر نظام دانایی جریان ها و احزاب سیاسی در ایران به شمار می رود.

Theoretical approach to the formation of political currents in contemporary Iran with a view to the criteria of Imam Khomeini

With the rise of states and the domination of democracy over societies, political activity under various groups and spectrums increased. In this approach, the knowledge of groups to excel and excel over them was expanded in sociology and gradually, the knowledge of flow science was recognized as a branch of sociology. Among the problems of cognitive stream science, we can mention the formation of streams. Therefore, the main issue of this research is to infer different bases of the formation of political currents and consequently different parties. And what basis does Imam Khomeini use in formulating political currents? Based on the descriptiveanalytical method, the research findings indicate that there are different sources for the division of political currents; Including independence and dependence, social classes, religion, purpose, belief, ideology, etc., the most important of which are discussed. Also, by studying the political thought of Imam Khomeini, it became clear that he uses various bases in the typology of political currents. Imam Khomeini with a combined approach, some different methods and bases derived from sociological approaches were able to carefully differentiate between groups and political currents.Of course, the important point in the formulation of Imam Khomeini is that he did not get caught up in the conventional literature of sociological theories and reread the theoretical methods and approaches in her intellectual literature and intended a new concept for them.