طبقه بندی سفال ساسانی دره سیمره،مطالعه موردی: قلعه سیرم شاه

دره سیمره که منطقه حایل میان استان‌های لرستان و ایلام است، از مناطق تقریباً ناشناخته در باستان‌شناسی ایران است. رودخانه سیمره از رودخانه‌های دائمی استان ایلام است که به حوضه آب‌ریز کرخه می‌پیوندد و در حال حاضر مرز بین دو استان ایلام و لرستان را تشکیل می‌دهد. در محدوده استان ایلام، در بخش‌هایی که دره‌ها عریض و بر میزان زمین‌های هموار افزوده شده، وجود رودخانه سیمره شرایط را برای انجام فعالیت‌های کشاورزی و نیز شکل‌گیری استقرارهای موقت و گاه دائم به‌وجود آورده است، ولی بیشتر این استقرارها (دائم یا فصلی) به‌دلیل وجود ارتفاعات و کوه‌ها فاقد راه‌های ارتباطی و مسیرهای حرکتی مناسب هستند. در این منطقه تپه‌های متعددی از دوران مختلف و خصوصاً دوران ساسانی دیده می‌شود.  قلعه‌ی سیرم‌شاه در ساحل شرقی رودخانه سیمره و بر روی یک پشته‌ی طبیعی به ارتفاع تقریبی 40 متر از سطح زمین‌های اطراف و 725 متر از سطح آب‌های آزاد قرار گرفته است. این تپه که یک قلعه مربوط به دوران ساسانی است، مورد کاوش قرار گرفت. در جریان کاوش از این محوطه و بررسی سطح و دامنه‌های آن تعدادی سفال به‌دست آمد که تعداد 361 قطعه مورد مطالعه و طبقه‌بندی قرار گرفت. اهمیت سفال‌های این محوطه به‌دلیل تک دوره ای بودن آن است. مبنای این مطالعه، طبقه‌بندی و گونه‌شناسی سفال ساسانی قلعه سیرم‌شاه و سپس مقایسه‌ی آن‌ها با نمونه‌های مشابه در زاگرس‌مرکزی و دیگر مناطق شناخته شده از دوره ساسانی است. سفال‌های به‌دست آمده از قلعه سیرم‌شاه در: 6 فرم ظرف، 13فرم لبه، 3فرم کف، 3فرم دسته و 7شیوه تزیینی طبقه‌بندی شدند که علاوه‌بر تاثیرات سبک محلی، تاثیر و نفوذ سفال‌گری ویژگی‌های فنی سفال ساسانی حوزه‌ی فرهنگی غرب و جنوب‌غرب ایران دیده می‌شود.