در کاربرد سیستم های اطلاعات جغرافیایی(GIS) تحلیل الگوی استقراری:مطالعه موردی محوطه های دشت درگز از دوره نوسنگی IV تا پایان عصر آهن

استان خراسان و به ویژه دشت درگز، به دلیل قرارگیری در میان سه حوضه ی فرهنگی؛ جنوب غرب آسیای مرکزی (کوه پایه های ترکمنستان) ، شمال شرق فلات مرکزی ایران و شمال شرق ایران یکی از مناطق مهم، اما ناشناخته در پژوهش های باستان شناسی به شمار می رود. ویژگی های اقلیمی، جایگاه خاص جغرافیایی و موقعیت مهم منطقه باعث شده که از دیرباز مورد توجه گرو ههای انسانی واقع گردد. با این وجود اطلاعات ما درباره ی تحولات منطقه در دوران مختلف پیش از تاریخ و یکفیت ارتباط این منطقه با سایر حوضه های فرهنگی بسیار ناقص است. از این رو انجام پژوهش های باستان شناختی و به ویژه کاو ش های باستان شناسی بسیار ضروری است. بررسی های باستا ن شناسی و تحلیل الگوی استقراری، از روش های شناخته شده در باستان شناسی برای کمک به شناخت روابط فرهنگی در دوران پیش از تاریخ می باشد. اطاع و آگاهی از الگوهای استقراری این منطقه می تواند درک و ما را از چشم انداز فرهنگی آن بهبود بخشد. در گذشته، این نوع تحلیل با رو شهای سنتی انجام می گردید اما امروزه، تحلیل الگوهای انجام می گردد که به arc gis ؛ استقراری با نرم افزارهای متفاوتی به ماننداطلاعات واضح تر و واقعی تری منجر می گردد.در این مقاله به نتایج حاصل از بررسی های باستا ن شناختی دشت درگز و پرداخته شده است. در این مطالعه arc gis تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزار مشخص گردید که تاثیرپذیری از آب و خاک و هم چنین طیف ارتفاعی مشخصی باعث به وجود آمدن الگوی استقراری مشخصی می گردد.