نقش میانجی‌گری اخلاق حرفه‌ای و تکیه‌گاه‌های شغلی در روابط علّی بین بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی کاری پرستاران: مدل‌یابی معادلات ساختاری

زمینه و هدف: پرستاران یکی از بزرگترین گروه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی درمانی در بخش های دولتی و خصوصی می باشند و تعامل کاری آن ها با بیماران در مقایسه با سایر کارکنان ارائه دهنده مراقبت خیلی زیاد می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گری اخلاق حرفه ای و تکیه گاه های شغلی در روابط علّی بین بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی کاری پرستاران انجام شده است.روش بررسی: روش تحقیق توصیفی و همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهرستان ارومیه (1363 نفر) در سال 1395 می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 300 نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از 4 پرسشنامه استاندارد اخلاق حرفه ای، تکیه گاه های شغلی، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و لیزرل در قالب آزمون های t و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که اثر مستقیم متغیر بهزیستی روانشناختی بر اخلاق حرفه ای (p<0.01، 0/23=r) مثبت و معنی دار؛ اثر مستقیم متغیر بهزیستی روانشناختی بر تکیه گاه های شغلی ( p<0.01، 0/48=r) مثبت و معنی دار و اثر مستقیم متغیر اخلاق حرفه ای بر کیفیت زندگی کاری (p<0.01، 0/39=r) مثبت و معنی دار بود. همچنین اثر مستقیم متغیر تکیه گاه های شغلی بر کیفیت زندگی کاری(p<0.01، 31=r) معنی دار بود و اثر معنی دار و غیرمستقیم بین بهزیستی روانشناختی بر کیفیت زندگی کاری در سطح (p<0.01)به دست آمد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود، برای بالا بردن کیفیت زندگی کاری پرستاران، ارتقاء بهزیستی روانشناختی و به دنبال آن اخلاق حرفه ای و تکیه گاه های شغلی مورد توجه قرار گیرد.