پیش‌بینی درد زایمان بر اساس سخت‌رویی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی و تاب‌آوری در زنان نخست‌زای شهر بوشهر

زمینه و هدف: زایمان علاوه بر اینکه یک شرایط تنش زا برای فرد باردار به حساب می آید، یک پدیده مهم در زندگی مادر می باشد و درد ناشی از آن غیرقابل اجتناب بوده و در خانم های نخست زا نیز شدیدتر و طولانی تر است. با توجه به ناخوشایندی درد زایمان، بررسی و شناخت متغیرهای تاثیرگذار بر آن، اهمیت دارد.روش بررسی: این تحقیق از نوع همبستگی است که برای اجرای آن از بین زنان نخست زایی که برای زایمان به بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر در بازهی زمانی بین اسفند 94 تا خرداد 95 مراجعه کرده و واجد شرایط تعریف شده در اهداف تحقیق بودند، تعداد 120 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس ارزیابی تغییرات رفتاری در برابر درد (pbi)، مقیاس درجه بندی عددی بصری درد (vas)، پرسشنامه سرسختی روان شناختی اهواز (ahi)، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (cdrisc) و مقیاس سنجش حمایت اجتماعی فیلیپس مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به روش هم زمان و همچنین گام به گام با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان دادند که سرسختی روانشناختی، حمایت اجتماعی و تاب آوری قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به شدت رفتاری و بصری احساس درد زایمان در زنان نخست زا می باشند، به طوری که این متغیرها اثر مثبت بر درد زایمان زنان نخست زا دارند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد ارتقاء متغیرهای تاب آوری، سرسختی روانشناختی و حمایت اجتماعی، در یک زن باردار می تواند در مدیریت درد موثر بوده و از طریق غلبه بر هیجان های منفی و ترس تجربه خوشایندی را برای زن فراهم سازد و بر ترجیح آنها به روش زایمان طبیعی نسبت به سزارین، تاثیر گذارد.