بررسی تنش روانی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در سال 1393

زمینه و هدف: دیابت نوع دو شایع‌ترین نوع بیماری دیابت است. با توجه به ماهیت مزمن بیماری دیابت و عوارض ناشی از آن، این بیماری می‌تواند منجر به تنش روانی و افسردگی مرتبط با دیابت گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تنش روانی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2 صورت پذیرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، بیماران مبتلا به دیابت واجد شرایط که از بهمن 1392 به مدت یک سال به کلینیک دیابت دانشگاه علوم پزشکی شاهرود مراجعه نموده بودند حضور یافتند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه paid و متغیرهای دموگرافیک استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل آماری داد‌ها با آزمون‌های آماری t-test، anova و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمره کلی تنش روانی 60/1±28/22 بود که بیانگر تنش روانی کم (33 ≥ نقطه برش) بیماران می‌‌‌باشد. در مقایسه حیطه‌ها، بیماران تنش بالاتری در حیطه موانع درمانی گزارش کردند. ارتباط آماری معنی‌داری بین سن با میانگین نمره کل (041/0=p) و حیطه مشکلات مرتبط با افسردگی (035/0=p) وجود داشت. همچنین، ارتباط آماری معنی‌داری بین سابقه هیپوگلیسمی (033/0=p) و سابقه بستری در بیمارستان (011/0=p) با حیطه مشکلات روانی مرتبط با مدیریت دیابت یافت شد. علاوه بر این، ارتباط آماری معنی‌داری نیز بین پایبندی به رژیم غذایی با میانگین نمره کل (016/0=p) و حیطه‌های مشکلات روانی مرتبط با دیابت (032/0=p)، مشکلات مرتبط با افسردگی (021/0=p) و موانع درمانی (003/0=p) یافت شد. وجود فعالیت ورزشی در برنامه روزانه نیز با میانگین نمره کل (02/0=p) و حیطه موانع درمانی (001/0=p) ارتباط آماری معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت مقابله با تنش روانی در مبتلایان به دیابت توصیه می‌‌‌شود در هنگام برخورد و مراقبت از این بیماران، تنش روانی مورد بررسی قرار داده شود.