تاثیر آموزش چند رسانه ای با رویکرد خانواده محور مبتنی بر پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) پس از ترخیص بر کیفیت ‌زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد

زمینه و هدف: عوامل مختلف جسمی و روانی منجر به کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد می شوند. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش چند رسانه ای با رویکرد خانواده محور مبتنی بر پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) پس از ترخیص بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بود.روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در بخش ccu بیمارستان هاجر شهرکرد در سال 1398 بود. نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله کارگاه آموزشی از طریق نرم افزار چند رسانه ای برای بیماران و عضو فعال خانواده برگزار شد. همچنین مداخله تلفنی به مدت 1 ماه توسط پژوهشگر صورت گرفت. در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. کیفیت زندگی بیماران قبل و 1 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss21 در سطح معنی داری کمتر از 0/05مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین امتیاز کیفیت زندگی بین دو گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله به ترتیب (0/31± 2/94) و (0/43± 2/91) بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند (p=1). اما بعد از اجرای مداخله میانگین امتیاز کیفیت زندگی بین دو گروه کنترل و مداخله به ترتیب 0/22± 2/86) و (0/51± 4/86) شد که این تفاوت معنی دار شد به گونه ای که در گروه مداخله کیفیت زندگی افزایش یافته بود (p≤0/001). نتیجه گیری: توصیه می شود مداخلات آموزشی مربوط به برنامه درمانی در بیماران انفارکتوس میوکارد با مشارکت خانواده ها و پیگیری منظم انجام شود.

Effect of Multimedia Education Based on the Family-centered Approach and Telephone Follow-up (Telenursing) on the Quality of Life of Patients with Myocardial Infarction after Discharge

Background and Objective: Several physical and psychological factors may decrease the quality of life in patients with myocardial infarction. The present study aimed to evaluate the effect of multimedia education based on the familycentered approach and telephone followup (telenursing) on the quality of life of patients with myocardial infarction after discharge. Materials and Methods: This clinical trial was conducted on 60 patients with myocardial infarction admitted to the CCU of Hajar Hospital in Shahrekord, Iran in 2019. The patients were selected via convenience sampling and randomly divided into the intervention and control groups. In the intervention group, a workshop was implemented through multimedia software for the patients and their active family caregivers. The intervention was performed by the researcher for one month. The control group received no intervention. Quality of life was assessed before and one month after the intervention using the Minnesota living with heart failure questionnaire. Data analysis was performed in SPSS version 21 at the significance level P<0.05.Results: Before the intervention, the mean score of quality of life in the control and intervention groups was 2.94 ±0.31 and 2.91 ±0.43, respectively, which was not statistically significant (P=1). After the intervention, the mean score of quality of life was 2.86 ±0.22 and 4.86 ±0.51 in the control and intervention groups, respectively, which significantly increased in the intervention group (P le;0.001).Conclusion: It is recommended that educational interventions be incorporated in to the treatment protocol of patients with myocardial infarction with the participation of their families and regular followup.