بررسی ارتباط جرات ورزی با سبک های تصمیم گیری و یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1397

زمینه و هدف: مدیران برای اخذ تصمیمات مهم در حال یادگیری هستند و سازمان‌های یادگیرنده نیز تاکید بر یادگیری مداوم برای بقاء در شرایط رقابتی دارند. هدف پژوهش بررسی ارتباط بین جرات‌ورزی با سبک‌های تصمیم‌گیری و یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بوده است. روش بررسی: مطالعه از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی–تحلیلی از نوع همبستگی می‌باشد، 200 نفر از مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی‌شهرکرد سال 1397، به‌روش تمام‌شماری مورد مطالعه قرارگرفتند. داده‌ها با سه پرسشنامه استاندارد سبک تصمیم‌گیری اسکات و بروس(1995)، پرسشنامه استاندارد جرات‌ورزی گمبریل و ریچی(1957) و پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی نیفه(2001)، جمع‌آوری و با استفاده از آمارتوصیفی، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، آزمون‌ t مستقل، آزمون‌ کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک سویه و رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار spss 16 مورد سنجش قرارگرفت. یافته‌ها: میانگین نمره جرات‌ورزی 14/5±88/24، سبک تصمیم‌گیری 9/6±45/70 و یادگیری 7/53±43/51 در حد نسبتا متوسطی می‌باشد. بین میانگین نمره جرات‌ورزی با سبک‌های تصمیم‌گیری و یادگیری‌سازمانی رابطه وجود دارد. بین میانگین نمره سبک‌های تصمیم‌گیری با یادگیری سازمانی رابطه وجوددارد و سبک‌های تصمیم‌گیری می‌تواند یادگیری سازمانی را پیش‌بینی کند. بین میانگین نمره جرات‌ورزی با یادگیری سازمانی رابطه وجود دارد و جرات‌ورزی می‌تواند یادگیری سازمانی را پیش‌بینی کند. بین میانگین نمره جرات‌ورزی، سبک‌های تصمیم‌گیری و یادگیری سازمانی با برخی متغیرهای دموگرافیک (سن، جنس، نوع قرارداد، تحصیلات، وضعیت شغلی) رابطه وجود دارد. نتیجه‌گیری: میزان یادگیری سازمانی مدیران بهداشتی درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی‌شهرکرد مرتبط با جرات‌ورزی آنان بوده، همچنین به‌وسیله آشنا ساختن مدیران با سبک‌های تصمیم‌گیری مختلف می‌توان در بهبود تصمیمات سازمانی گامی موثر برداشت.