عوامل موثر بر گسترش بیمارستان‌های دوستدار سالمند در ایران: تحلیل عاملی

زمینه‌و‌هدف: کشورهای در حال توسعه مانند ایران، روند رو به رشد جمعیت سالمندان را تجربه می‌کنند. سالمندان با خطر نگهداری بیشتر در بیمارستان مواجه هستند. با افزایش تعداد بیماری‌ها در سالمندان، ایجاد بیمارستان دوستدار سالمند مورد تاکید است. این مقاله عوامل موثر بر گسترش بیمارستان‌های دوستدار سالمند در ایران را بررسی کرده‌است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی به مدت 3 ماه در سال 1397 انجام شد. جامعه پژوهش شامل پزشکان، پرستاران و پیراپزشکان سطح بیمارستان های کشور می‌باشد که 408 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب‌شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه مشخصات فردی(7 عبارت) و پرسش‌نامه بیمارستان دوستدار سالمند محقق‌ساخته(57 عبارت) پس از انجام روایی و پایایی انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار spss 22 تحلیل شد، سپس با نرم‌افزار amos تاییدیه تحلیل عامل اکتشافی حاصل گردید. یافته‌ها: در تحلیل اکتشافی، 7 مولفه اصلی شناسایی شد که به ترتیب شامل: اخلاق در مراقبت با 8 متغیر و واریانس 8/84 درصد، محیط فیزیکی با 9 متغیر و واریانس 7/75 درصد، فرآیند مراقبت با 6 متغیر و واریانس 7/69 درصد، محیط عاطفی و رفتاری با 6 متغیر و واریانس 7/38 درصد، حمایت سازمانی با 6 متغیر و واریانس 7/33 درصد، سیستم‌های ارائه خدمت با 6 متغیر و واریانس 5/99 درصد، سیاست‌گذاری با 6 متغیر و واریانس 5/56 درصد. این 7 مولفه 50/56 درصد واریانس کل را تبیین می­کنند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه، توجه به عوامل اخلاق در مراقبت، محیط‌فیزیکی، فرایند مراقبت، محیط عاطفی و رفتاری، حمایت سازمانی و سیاست‌گذاری، می‌تواند در گسترش بیمارستان دوستدار سالمند در ایران موثر باشد.