مقایسه دو روش ارزشیابی معمول و 360‌درجه در سنجش مهارت‌های بالینی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال تحصیلی 1397-1396

زمینه و هدف ارزشیابی‌های مستمر بالینی و مداخلات لازم بر اساس نتایج آن‌ها، تاثیر انکارناپذیری در بهبود روند آموزش در همه سطوح دارند. با توجه به چنین اثراتی، به‌ویژه در پرستاری بر آن شدیم مطالعه‌ای با هدف تاثیر روش ارزشیابی 360‌درجه در سنجش مهارت‌های بالینی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام دهیم.روش بررسی این مطالعه از نوع مداخله‌ای بود که در آن همه دانشجویان کارشناسی پرستاری ورودی 1393 (48 نفر) دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، در بخش سوختگی بیمارستان فاطمی اردبیل شرکت داشتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه پژوهشگرساز سه‌قسمتی ارزیابی مهارت‌های بالینی بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نسخه 17 نرم‌افزار spss و آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون‌های independent t و paired t استفاده شد.یافته ها میانگین سنی واحدهای پژوهش‌شده 0‌/56±‌23/61 سال بود و حداقل و حداکثر به ترتیب 20 و 28 سال بود. از نظر جنسی 27 دختر (56/3 درصد) و 21 پسر (44/7 درصد) بودند. از نظر تحصیلی همه دانشجویان، ترم هفت مقطع کارشناسی بودند. میانگین و انحراف معیار نمره کل ارزشیابی معمول و 360‌درجه بر مبنای نمره 20 به ترتیب 0/88±‌15/8 و 0/61±‌17/66 به دست آمد. نتایج حاصل از آزمون تی زوج در مقایسه میانگین دو روش در یک گروه نیز اختلاف آماری معنی‌داری را بین دو روش نشان داد (0/05>‌p).نتیجه گیری با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می‌توان اذعان داشت که استفاده از روش ارزشیابی 360‌درجه با توجه به ویژگی‌ها‌ی بالقوه آن می‌تواند باعث درگیرشدن همزمان مربیان و پرستاران شود. همچنین این روش می‌تواند نقش موثری درکاهش خطاهای هاله‌ای، سنجش و ارزشیابی سلیقه‌ای دانشجویان از سوی استادان و مربیان و ارائه نمرات واقعی‌تر به دانشجویان در محیط‌های بالینی و انعکاس نقاط ضعف و قوت به دانشجو داشته باشد.