بررسی نقش هوش هیجانی و هوش فرهنگی در گرایش به تحوّل سازمانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش هوش هیجانی و هوش فرهنگی در گرایش به تحوّل سازمانی مدیران شهرداری تهران است. این پژوهش، مطالعه ای از نوع همبستگی است که به بررسی گرایش به تحوّل سازمانی، براساس دو متغیّر هوش هیجانی و هوش فرهنگی پرداخته است. جامعه پژوهش 144 نفر از مدیران مناطق شهرداری تهران در سال 1393 هستند که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 105 نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از آزمون هوش هیجانی گُلمن با 33 سیوال، پرسشنامه هوش فرهنگی آنگ و همکاران با 20 سیوال و پرسشنامه رهبری تحوّلی بس و آوولیو با 20 سیوال استفاده شد‌. پایایی پرسشنامه هوش هیجانی با ضریب آلفای کرونباخ 88/0، پرسشنامه هوش فرهنگی 86/ 0و پرسشنامه چندعاملی رهبری 78/0 تایید شد. توصیف و تحلیل داده ها با استفاده از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام، انجام گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین هوش هیجانی و ابعاد آن (خودآگاهی، خودتنظیمی، انگیزش، همدلی و مهارت اجتماعی) با گرایش به تحوّل سازمانی، همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و از بین ابعاد هوش هیجانی، خودتنظیمی و خودبرانگیختگی، از قدرت بیش تری برای گرایش به تحوّل سازمانی برخوردار هستند. همچنین نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین هوش فرهنگی و ابعاد آن (فراشناختی، شناختی، انگیزشی و رفتاری) با گرایش به تحوّل سازمانی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و از بین ابعاد هوش فرهنگی، هوش فرهنگی شناختی و رفتاری توانایی پیش‌بینی‌ گرایش به تحوّل سازمانی را دارند