دانشگاه در ایران و همگرایی آن ها با مولفه های دانشگاه سازگار شونده (مطالعه موردی: دانشگاه علامه طباطبایی)

هدف پژوهش حاضر، بررسی دانشگاه های ایران و همگرایی آن ها با مولفه های دانشگاه سازگار شوند است که به طور موردی دانشگاه علامه طباطبایی را مورد بررسی قرار گرفته . روش پژوهش کمّی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه اعضا هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به خدمت بوده اند و تعداد آن ها برابر با 400 نفر بود، است که با اسفاده از روش نمونه گیری تصادفی 100 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که محقق پس از استخراج مولفه های دانشگاه سازگار شونده آن را در 46 گویه بسته پاسخ بر اساس طیف 5 درجه ای لیکرت از کاملاً موافق تا کاملاً مخالف تدوین کرده است. برای تعیین صحت روایی این ابزار از نظرات متخصصین و خبرگان در این زمینه استفاده شده است. و برای اطمینان از پایایی پرسشنامه از فرمول ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است: که نتایج بدست آمده برای گویه ها 87/0 گزارش شده است. برای تحلیل داه ها از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در قسمت آمار توصیفی از آماره هایی از قبیل میانگین، انحراف استاندارد و فراوانی استفاده و در سطح آمار استنباطی از آزمونt تک نمونه ای برای پاسخ به سوالات پژوهش و از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی(hsd) برای مقایسـه متغیّرهای دموگرافیکی استفاده شد. طبق یافته های تحقیق هر شش مولفه دانشگاه سازگارشونده در دانشگاه علامه طباطبایی بیش تر از حد وسط گزارش شده اند. یعنی اینکه وضعیّت موجود دانشگاه علامه طباطبایی از نظر همگرایی با مولفه های دانشگاه سازگار شونده نسبتاً خوب است.