ارزیابی شاخص‌های چابکی سازمانی با استفاده از تکنیک تصمیم‌گیری چندمعیاره فازی (مورد مطالعه: سازمان توسعه برق ایران)

چابکی این امکان را برای سازمان ها فراهم می آورد که با ارایه پاسخ های سریع، نوآورانه و خلاق، بقای خود را در محیط های پیچیده و دایماً در حال تغییر امروزی تضمین کنند. در همین راستا، تحقیق حاضر درصدد است تا شاخص‌های اصلی چابکی را در سازمان توسعه برق ایران مورد مطالعه قرار دهد. در ابتدا با استناد به ادبیات موضوعی، چهار معیار اصلی «اهرمی ‌کردن اثر افراد و اطلاعات»، «روابط همکارانه»، «اغنای مشتریان» و «غالب آمدن بر تغییر» انتخاب شدند. پس از طراحی پرسشنامه و تعیین روایی محتوا با نظر متخصصان دانشگاهی، داده‌های تحقیق از طریق نظرخواهی از خبرگان سازمان توسعه برق ایران جمع‌آوری شدند. سپس به منظور تعیین پایایی، سازگاری ماتریس مقایسه های زوجی با روش گوس مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره فازی اطلاعات تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد که، مهم‌ترین معیار در انتخاب واحد سازمانی چابک‌تر «روابط همکارانه» با درجه اهمّیّت (301/0) است. این در حالی است که در سازمان توسعه برق ایران، روابط همکارانه در رتبه سوم قرار گرفته است. لازم به ذکر است که، معیارهای اهرمی‌ کردن اثر افراد و اطلاعات با درجه اهمّیّت (277/0)، غالب آمدن بر تغییر با درجه اهمّیّت (238/0) و اغنای مشتریان با درجه اهمّیّت (184/0) مهم ترین معیارهای بعدی در انتخاب واحد سازمانی چابک‌تر محسوب می شوند. نتایج حاکی از آن است که، سازمان توسعه برق ایران به منظور حداقل سازی شکاف میان وضعیت موجود و مطلوب چابکی سازمانی باید تمرکز بیش تری بر اولویت شاخص های موثر بر چابکی سازمانی داشته باشد.