بررسی تاثیر تعدیلگری سرمایه اجتماعی و عدم اطمینان محیطی بر گرایش به کارآفرینی و عملکرد با نقش میانجیگری سرعت نوآوری در شرکت های کوچک و متوسط دانش بنیان استان خراسان رضوی

در محیط پویای امروزی داشتن استراتژی‌های مناسب به‌تنهایی برای سازمان‌ها کافی نبوده و باید آن‌ها قادر به هماهنگی با محیط خود نیز باشند.. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تعدیلگری سرمایه اجتماعی و عدم اطمینان محیطی بر گرایش به کارآفرینی و عملکرد با نقش میانجیگری سرعت نوآوری در شرکت‏های کوچک و متوسط می‌باشد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه جمع‌آوری داده‌ها توصیفی و پیمایشی است. برای گردآوری داده‎ها از پرسشنامه که بر مبنای پرسشنامه‌های استاندارد بود استفاده شد. جامعه آماری پژوهش مدیران شرکت‎های کوچک و متوسط دانش بنیان در استان خراسان رضوی بودند که بالغ بر 316 شرکت دانش بنیان در سطح استان خراسان رضوی فعالیت داشتند. که بر اساس فرمول کوکران 320 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و پرسشنامه را تکمیل کردند. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات هم برای مدل روابط مستقیم و هم برای مدل تعدیلگری نیز به کمک روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل صورت پذیرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که گرایش کارآفرینی بر عملکرد شرکت و سرعت نوآوری تاثیرگذار است. هم‎چنین نقش واسط سرعت نوآوری در رابطه گرایش کارآفرینی و عملکرد مورد تایید قرار گرفت. علاوه براین نتایج نقش تعدیل‎گر سرمایه احتماعی و عدم اطمینان محیطی در رابطه گرایش کارآفرینانه و عملکرد شرکت مورد تایید قرار گرفت