تدوین الگوی توسعه ارتباط دانشگاه و بنگاه های کوچک و متوسط

بنگاه های کوچک و متوسط به دلیل محدودیت‌های دانشی و مالی برای نوآوری بیشتر از بنگاه‌های بزرگ متکی بر منابع بیرونی دانش هستند و از همین رو، برقراری ارتباط با دانشگاه برای بنگاه‌های کوچک و متوسط از اهمیت بیشتری برخوردار است. در حالی که تجارب چند دهه اخیر ارتباط دانشگاه و صنعت در ایران نشان میدهد که این ارتباط بیشتر متمرکز بر صنایع بزرگ بوده و بنگاههای کوچک تا حدود زیادی از ارتباط با دانشگاه بی‌بهره بوده‌اند. در پژوهش حاضر با استفاده از روش نظریه برخاسته از دادهها، پس از مصاحبه با خبرگان و بررسی اسناد مرتبط الگوی توسعه ارتباط دانشگاه و بنگاه‌های کوچک و متوسط تدوین گردید. بر اساس نتایج تحلیل دادهها، به منظور توسعه ارتباط دانشگاه و بنگاههای کوچک و متوسط لازم است یک سامانه اینترنتی و دفاتری در سطح استان‌ها و سطح ملی برای شناسایی نیازها و مشکلات بنگاه‌های کوچک و متوسط و راهبری ارتباط منسجم آنها با دانشگاه ایجاد شود؛ چرا که تعداد و پراکندگی این بنگاه‌ها زیاد بوده و به دلیل محدودیت منابع نمیتوانند بر خلاف بنگاه‌های بزرگ تشکیلاتی را در درون خود برای برقراری ارتباط با دانشگاه ایجاد نمایند. همچنین جهت افزایش اثربخشی محوریت ارتباط دانشگاه و بنگاههای کوچک و متوسط به جای یک بنگاه باید بر ایجاد ارتباط دانشگاه با شبکه‌ای از بنگاه‌های کوچک و متوسط مشابه متمرکز باشد؛ به نحوی که تیمهای عارضه‌یابی متشکل از خبرگان دانشگاهی، عارضه‌های مشترک بنگاه‌های عضو این شبکه‌ها را شناسایی و پروژه‌های مشترکی را برای برطرف نمودن آن‌ها تعریف نمایند. در نهایت، برای رفع عارضه‌ها و اجرای پروژه‌های بهبود، جلب مشارکت مادی و معنوی تمامی نهادهای دولتی، عمومی و خصوصی، به دلیل محدودیت منابع مالی بنگاه‌های کوچک و متوسط، امری ضروری است