رابطه قابلیت های یادگیری سازمانی با میزان نوآوری سازمانی در دانشگاه های شهر سبزوار: آزمون نقش میانجی تسهیم دانش

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی با میانجی گری تسهیم دانش میان کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه های سبزوار به اجرا در آمد. روش پژوهش، با توجه به چگونگی به دست آوردن داده های مورد نیاز، توصیفی و از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است که از برآوردهای بیشینه درست نمایی با تعدیل چولگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان رسمی و اعضای هیئت علمی رسمی دانشگاه های دولتی، آزاد، پیام نور، فناوری های نوین، غیر انتفاعی و علمی کاربردی شهر سبزوار می باشد. برای سنجش متغیرهای پژوهش سه پرسشنامه با طیف 5 گزینه ای لیکرت استفاده شده که این پرسشنامه ها میان 237 نفر از کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه های سبزوار به صورت تصادفی طبقه ای توزیع شد. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط تعدادی از صاحبنظران و متخصصین مدیریت مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه های یادگیری سازمانی، تسهیم دانش و نوآوری سازمانی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.89، 0.96 و 0.92 تعیین شده است. داده های بدست آمده با آزمون های کولموگروف-اسمیرنف، تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار spss25 وlisrel تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که یادگیری سازمانی هم به طور مستقیم و هم غیرمستقیم به واسطه تسهیم دانش نقش کلیدی را در میزان نوآوری دانشگاه های شهر سبزوار دارد. همچنین تسهیم دانش تاثیر مثبت، مستقیم و معنی داری بر میزان نوآوری سازمان دارد. به علاوه یافته ها نشان می دهد که وضعیت متغیرهای کلیدی این پژوهش در جامعه مورد مطالعه مناسب نمی باشد