رابطه بین هوش سازمانی و عملکرد سازمانی با میانجیگری خلاقیت (مورد مطالعه: سازمان نظام مهندسی شهر قزوین)

هدف پژوهش حاضر تحلیل ساختاری نقش میانجی خلاقیت در رابطه بین هوش سازمانی و عملکردسازمانی در میان مهندسان شاغل در شهر قزوین می باشد.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است و جامعه آماری پژوهش،شامل کلیه مهندسان عمران شاغل با سابقه کار بیش از 10 سال و عضو سازمان نظام مهندسی شهر قزوین می باشد که در مجموع 1000 نفر بودند. حجم نمونه 278 نفر بود که با استفاده از جدول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد هوش سازمانی کارل آلبرشت، عملکرد سازمانی هرسی وگلدسمیت و پرسشنامه خلاقیت سازمانی است که بین افراد نمونه توزیع شده است.آزمون های روایی و پایایی با استفاده از نرم افزارspss انجام شد و فرضیه های پژوهش با استفاده از روش sem و با کمک نرم افزار plsمورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که ضریب معناداری سه مسیر میان متغیرهای هوش سازمانی، خلاقیت و عملکردسازمانی (2.505،7.544،5.147) از 1.96 بیشتر هستند که این مطلب نشان دهنده این امر است که تاثیر مستقیم هوش سازمانی بر عملکرد سازمانی و همچنین تاثیر غیر مستقیم هوش سازمانی بر عملکردسازمانی از طریق متغیر میانجی خلاقیت، با سطح اطمینان 0.95 معنادار بوده و باعث تایید فرضیات پژوهش می شود. ضمنا بر اساس نتایج پژوهش تمامی مولفه ها بطور جداگانه رابطه مثبت و معنی داری با خلاقیت بر اساس ضریب همبستگی پیرسون داشتند. در نتیجه اعضای نظام مهندسی شهر قزوین در محیط رقابتی امروز در راستای بهبود عملکرد سازمانی باید بر استقرار و پیاده سازی هوش سازمانی و توجه به مولفه های خلاقیت اهتمام ورزند