تحلیل ساختاری نقش میانجی دوسو توانی سازمانی در تاثیر یادگیری از خطا و شکست سازمانی بر عملکرد نوآورانه منابع انسانی

شکست یا خطا یکی از حقایقی است که بیشتر سازمان ها نمی توانند از آن بگریزند و اهمیت فهم و یادگیری از خطاهای سازمانی نیازی است که اخیراً افزایش یافته است. هدف اصلی این پژوهش تحلیل ساختاری تاثیر یادگیری از خطا و شکست سازمانی بر عملکرد نوآورانه منابع انسانی با توجه به نقش میانجی دوسوتوانی سازمانی در کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی است. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها پژوهشی توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارشناسان و کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی به تعداد 255 نفر می باشد که به عنوان جامعه‌ محدود در نظر گرفته شده و به روش سرشماری همه آنها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند. جهت جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های استاندارد دارای روایی و پایایی استفاده شد. نهایتاً 248 پرسشنامه تکمیل شده جمع آوری شد و مبنای تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار pls 3 نشان داد که یادگیری از خطاهای سازمانی تاثیر مستقیم ولی غیرمعناداری بر عملکرد نوآورانه دارد، ولی به واسطه‌ دوسوتوانی سازمانی، موجب ارتقای عملکرد نوآورانه در سازمان می شود. به عبارتی دوسوتوانی سازمانی به عنوان متغیر میانجی نقش تسهیل گری و میانجی کامل در رابطه بین یادگیری از خطاهای سازمانی و عملکرد نوآورانه در سازمان ایفا می کند. همچنین نتایج، تاثیر مثبت و معنادار یادگیری از خطاهای سازمانی بر دوسوتوانی سازمانی، و دوسوتوانی سازمانی بر عملکرد نوآورانه را تایید نموده است.