طراحی مدل توسعه یکپارچه نوآوری خدمات بانکداری الکترونیک براساس قابلیت های پویا با استفاده از میک مک فازی

امروزه محیط رقابتی بانک‌ها، به ویژه در بخش خدمات بانکداری الکترونیک، به شدت در حال تغییر است و نوآوری در خدمات برای بنگاه‌های خدماتی بسیار مهم و حیاتی شده است تا منابع و قابلیت‌‌های پویای سازمانی خود را در راستای افزایش نوآوری در خدمات بانکی افزایش دهند. به رغم این اهمیت، مطالعات کافی در مورد نوآوری در برخی از صنایع خدماتی کشور (مانند صنعت بانکداری الکترونیک) انجام نشده است. هدف از پژوهش شناسایی شاخص ها و زیرشاخص های نوآوری خدمات بانکداری الکترونیک بر اساس قابلیت‌‌های پویا در بانک و تعیین ارتباطات و میزان اثربخشی آنها می باشد. در این راستا، براساس بررسی های اسنادی و مطالعه عمیق ادبیات موضوع و به کمک روش دلفی فازی و نظر 10 نفر از خبرگان، حوزه های خدمات بانکداری الکترونیک، از 46 زیرشاخص شناسایی شده، به 13 زیرشاخص برای نوآوری خدمات و 17 زیرشاخص برای قابلیت‌‌های پویا تقلیل یافت. شاخص‌های نوآوری خدمات و قابلیت‌‌های پویا بر اساس مبانی نظری، در 11 شاخص اصلی دسته‌بندی شده و در قالب مفهوم کلی وارد تحلیل مدلسازی ساختاری تفسیری/ میک مک فازی شدند و با توسعه مدل یکپارچه نسبت به میزان اثربخشی شاخص ها اقدام گردید. نتایج نشان داد که میزان اثربخشی شاخص «ادراک نیازهای کاربر و گزینه‌های فناورانه» از سایر شاخص ها بهتر و بالعکس میزان اثربخشی شاخص «سیستم جدید تحویل خدمات - جزء فناورانه» از شاخص های دیگر ضعیف تر می باشد