تاثیر شناخت درمانی هستی‌نگر بر تحریفات شناختی زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی: مطالعه مورد منفرد

مقدمه: تحریفات شناختی در بیماران مبتلا به hiv/aids موجب بروز عوارض متعددی برای آن ها و سیستم درمانی شان شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر بر کاهش تحریفات شناختی زنان مبتلا به ویروس نقص ایمنی بود.روش کار: در این پژوهش از طرح تک آزمودنی از نوع چند خط پایه ای استفاده شده است. نمونه این پژوهش 3 نفر از زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید سبزه پرور کرج در بازه زمانی آذر 1392 الی اردیبهشت 1393 بودند، و هر فرد به طور جداگانه در 10 جلسه (90 دقیقه ای) تحت شناخت درمانی هستی نگر قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تحریفات شناختی (حسن زاده و سالار، 1389) بود که طی 7 بار (2 بار خط پایه، 3 بار مداخله، 2 بار پیگیری) مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل چشمی و شاخص های تغییرات روند، شیب، اندازه اثر و شاخص کوهن و بازبینی فراز و فرود نمودارها استفاده گردید.یافته ها: نتایج حاکی از افزایش قابل توجه نمرات تحریفات شناختی نسبت به خط پایه بوده و بیش ترین میزان افزایش در جلسه پایانی درمان مشاهده شد. نمرات مربوط به دو سنجش پیگیری نسبت به نتایج جلسه آخر درمان کاهش داشته، اما نسبت به خط پایه همچنان افزایش چشمگیری را نشان داده است. افزایش نمرات تحریفات شناختی نشان دهنده تفکر مثبت در بیماران است.نتیجه گیری: شناخت درمانی هستی نگر باعث کاهش تحریفات شناختی بیماران مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی گردید، در نتیجه استفاده از این روش مداخله می تواند در کاهش برخی آلام روان شناختی این گروه از بیماران موثر باشد.