بررسی میزان فشار مراقبتی مراقبین خانوادگی در بیماران مبتلا به اختلالات روانی بستری در بیمارستان شهید رجایی شهر یاسوج در سال 1394

مقدمه: بار مسئولیت مراقبت از بیماران روان بیشتر بر عهده اعضای خانواده می باشد. فشار مراقبتی ارتباط مستقیمی با نیازهای بیماران دارد. بیشتر مراقبین بیماران روانی فشار مراقبتی سطح شدید را تجربه می کنند. بر اساس اهمیت موضوع پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان فشار مراقبتی مراقبین خانواده در بیماران مبتلا به اختلالات روانی بستری در بیمارستان شهید رجایی شهر یاسوج در سال 1394 انجام گرفته شد.روش کار: پژوهش حاضر بصورت تحلیلی مقطعی در سال 1394 در بیمارستان شهید رجایی شهر یاسوج انجام شد. 246 عضو خانواده دارای بیمار روانی بستری شده در بیمارستان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از کسب رضایت از مسئولین و نمونه ها و بر اساس معیارهای ورود، اطلاعات از طریق پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و فشار مراقبتی نواک و گست (1989) جمع آوری شد. جمع آوری داده ها طی 6 ماه انجام گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش ها آمار توصیفی (ویژگی های جمعیت شناختی نمونه ها، میانگین، انحراف معیار، درصد و فراوانی متغیرهای پژوهش) و آمار استنباطی (t مستقل) به وسیله ی نرم افزار spss سری 21 استفاده گردید.یافته ها: میانگین سنی مراقبین خانواده بیماران روانی 74/13 ± 53/34 سال بود. بیشترین فراوانی و درصد مراقبین خانگی مربوط را فرزندان بیماران روانی (3/46) 114 داشتند. بالاترین میزان شدت فشار مراقبتی مربوط به سطح متوسط با فراونی و درصد (5/51)34 و سطح شدید با فراونی و درصد (5/48)32 گزارش که اختلاف معنی داری نداشتند (74/0 = p). فشار مراقبتی وابسته به زمان با میانگین و انحراف معیار 66/1 ± 01/15 بیشترین میزان فشار را در بین مولفه های فشار مراقبتی به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: به دلیل اینکه فشار مراقبتی می تواند بر نحوه و کیفیت مراقبت ها اثر گذار باشد و می تواند موجب شدت یافتن وضعیت بیماری در خود بیماران روان گردد می بایست در جهت کاهش فشار مراقبتی در مراقبین خانواده بیماران روانی آموزش های لازم را ارائه داد و و در راستای کاهش آن برنامه ریزی نمود.