ارتباط عوامل استرس زای شغلی و راهبردهای مقابله‌ای از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه

مقدمه: پرستاران به دلیل ماهیت شغلی خود میزان استرس بالایی را تجربه می کنند. غفلت ازشناخت و مقابله با این استرس ها سبب عوارض جبران ناپذیری خواهدشد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین استرس شغلی با راهبردهای مقابله ای در پرستاران بخش های ویژه گرگان انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی به روش همبستگی است که در سال 1393 انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه های: اطلاعات دموگرافیک، استرس شغلی پرستاران expanded nursing stress scale (enss) و سبک های مقابله ای لازاروس بود. محیط پژوهش شامل بخش های ویژه بیمارستان های دانشگاهی گرگان بود. 74 پرستار با روش نمونه گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. داده های آماری با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 16 و آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 0/05>p تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه (6/33± 33/39) سال بود. بیشترین موقعیت استرس زا، درگیری با سوپروایزر (0/59±2/65) بود و بیشترین راهبرد مقابله ای مورد استفاده، خویشتن داری (5 ±14/18) بود. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی نشان داد که عامل جنسیت (21/57= β و 0/014= p) و کار دربخش دیالیز (27/08= β و 0/001≥p) پیش بینی کننده خوبی برای استرس شغلی است.نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن برخی ابعاد استرس در پرستاران مانند درگیری با سوپروایزر و همچنین وجود ارتباط بین استرس شغلی و عواملی چون کار در بخش دیالیز و جنسیت لازم است مدیران پرستاری تمهیداتی درجهت پیشگیری وکاهش استرس و حمایت کافی از پرسنل بکار بندند.

The Relationship Between Job Stressors and Coping Strategies From Critical Nurses’ Perspective

Introduction: Because of the nature of their profession, nurses experience high levels of stress, and neglect of understanding and coping with this stress will cause irreparable effects. Accordingly, the present study was performed to investigate the relationship between Job stress and coping strategies among intensive ward nurses in Gorgan.Methods: This was a correlational descriptive study done during year 2014. The instruments used in this study included a demographic questionnaire, Expanded Nursing Stress Scale (ENSS) and the Folkman and Lazarus Coping Style Questionnaire. The research environment included critical care unites of Gorgan university hospitals. Sampling was carried out by the census sampling method. Overall, 74 nurses participated in the study. After data collection, analysis was performed with the SPSS software (version 16). For the analysis of data in terms of variables, descriptive statistic and deductive statistic (Pearson correlation, stepwise regression) were used.Results: The mean age of the participants was 33.39 &plusmn; 6.33 years. The most stressful condition was conflict with the supervisor (2.65 &plusmn; 0.59). The most commonly used strategies were selfcontrol (5 &plusmn; 14.18). The results of multiple regression analysis showed that the variables gender (21.57 = &beta;, and P = 0.014) and working at the dialysis unit (27.08 = &beta; and P < 0.001) were good predictors for occupational stress. Other variables such as coping strategies, age, education and marital status were not significantly related to job stress.Conclusions: According to the high level of some stress dimensions such as conflict with supervisor among nurses, and also the relationship between job stress and factors such as working at the dialysis ward and gender, it is necessary for nurse managers to apply some measures to prevent and reduce stress; these measures could include improving the work environment, education on coping methods, training and sufficient support of personnel.