نقش سبک‌های مقابلهای و خودکارآمدی دراسترس شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان

مقدمه: استرس شغلی یکی از چالش‌های حرفه‌ای پرستاران محسوب می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی نقش سبک‌های مقابله‌ای و خودکارآمدی در استرس شغلی بیمارستانی پرستاران شهر اصفهان انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تمام پرستارانی که در سال 92-91 در بیمارستان‌های اصفهان مشغول به کار بودند را شامل می‌شد. تعداد 171 نفر به روش نمونه برداری خوشه‌ای چند مرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک‌های مقابله‌ای، خودکارآمدی عمومی و استرس شغلی بیمارستانی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، به روش گام به گام تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین خودکارآمدی و سبک مقابله مسیله‌مدار با استرس شغلی بیمارستانی به ترتیب (41/0-r=، 46/30m=)، (32/0-r=، 30/47m=) رابطه معکوس و معناداری در سطح 01/0p? وجود داشت. علاوه بر آن نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که مجموعاً 20% از واریانس استرس شغلی بیمارستانی را متغیرهای خودکارآمدی و سبک مقابله مسیله‌مدار تبیین می‌کنند. نتیجهگیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، خودکارامدی و سبک مقابله با استرس شغلی بیمارستانی رابطه داشته و به طور معناداری آن را پیش‌بینی می‌کنند. بنابراین برای به حداقل رساندن استرس شغلی در پرستاران و بهبود فرایند انجام کار بر آموزش سبک‌های مقابله‌ای با تاکید بر روشهای حل مساله و تقویت باورهای خودکارآمدی پرستاران توصیه می‌گردد.