بررسی ارتباط افکار خودکشی با ویژگی های روانی – اجتماعی در بیماران افسرده

مقدمه: روزانه در جهان بیش از 1000 خودکشی و 10 – 20 برابر آن اقدام به خودکشی رخ می‌دهد. شناسایی عوامل خطر می‌تواند برای طراحی فعالیت‌های پیشگیرانه برای کاهش شیوع خودکشی مفید باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط افکار خودکشی با ویژگی‌ها‌ی روانی -اجتماعی در بیماران مبتلا به افسردگی بستری در مرکز آموزشی درمانی رازی تبریز انجام گرفت.روش‌: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بود که در سال 1392 انجام شد. ?? بیمار مبتلا به افسردگی که دارای افکار خودکشی بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس در مطالعه شرکت نمودند. پرسشنامه این مطالعه دارای دو قسمت ویژگی‌ها‌ی روانی -اجتماعی و مقیاس افکار خودکشی بک بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید.یافته ها: به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که ارتباط معنی‌داری بین افکار خودکشی و ابعاد آن با جنس، شغل، تحصیلات، اقدام به خودکشی قبلی، روش خودکشی، وجود بیماری‌ جسمی و مصرف داروهای غیرروان‌گردان وجود دارد (05/0p < ).نتیجه گیری: با توجه به این که افکار خودکشی به عنوان یکی از قوی‌ترین عوامل خطر برای خودکشی موفق می‌باشد و شناسایی گروه‌های در معرض خطر نقش مهمی را در پیشگیری از خودکشی دارند لذا با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود بیماران زن دارای تحصیلات پایین تر از دیپلم که داروهای روانگردان مصرف می نمایند به عنوان گروه در معرض خطر مورد توجه بیشتری قرار گیرند.