رابطه ویژگی های شخصیتی و استرس شغلی در پرستاران

مقدمه:پرستاری یکی از حرفه های پر استرس است و پرستاران با استرس های زیادی مواجه می باشند. امروزه استرس شغلی به چالشی برای حرفه پرستاری مبدل شده است. استرس شغلی منجر به کاهش خلاقیت، ناخشنودی شغلی، احساس بی کفایتی، افسردگی و کاهش کیفیت مراقبت های پرستاری می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیتی و استرس شغلی کادر درمانی شاغل در بیمارستان امام خمینی سقز صورت گرفته است.روش: در این مطالعه توصیفی به روش همبستگی، 115 نفر از پرستاران بیمارستان امام خمینی سقز در سال 1391به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استرس شغلی (enss)expanded nursing stress scaleو پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نیو (neo-ffi)neo-five factor inventoryجمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18و روش های آماری توصیفی، آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در سطح معنی دار 05/0p? تجریه و تحلیل شدند.یافته ها: 41 نفر (7/35%) پرستاران مورد مطالعه مرد و74 نفر (3/64%) زن بودند.میانگین و انحراف معیار سن شرکت کنندگان در مطالعه( 6/6±9/31) سال بود. در این مطالعه بین استرس شغلی و روان رنجورخویی رابطه مستقیم و معنادار (31/0r= و 001/0p=)وجود داشت. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیر روان رنجورخویی پیش بینی کننده خوبی برای استرس شغلی است.نتیجه گیری: بین روان رنجورخویی و استرس شغلی ارتباط وجود دارد و توجه به روان رنجورخویی به عنوان یک عامل پیش بینی کننده استرس شغلی در پرستاران ضروری می باشد.