روابط ساختاری تجربه ترومای کودکی با بدتنظیمی هیجانی در افراد تحت درمان با متادون : نقش میانجی ذهنی‌سازی

مقدمه: با رشد روزافزون افراد مصرف کننده مواد افیونی و همچنین با رعایت نکردن اصول پروتکل درمان نگهدارنده با متادون در میزان دوز مصرفی و گهگاه افزایش تکانه ای میزان دوز مصرفی به دلیل عدم تنظیم هیجانی اثربخش، پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری تجربه ترومای کودکی با بدتنظیمی هیجانی در افراد تحت درمان با متادون با نقش میانجی ذهنی‌سازی انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری در این مطالعه شامل تمامی بیماران وابسته به مواد تحت درمان با متادون مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر قزوین در سال 1402 بود که از میان آنها تعداد 220 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ترومای کودکی، پرسشنامه کنش‌وری تاملی و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری و از نرافزار spss-18 وamos-24  استفاده شد.یافته ها: یافته ها حاکی از برازش مدل مفروض است. اثر مستقیم ترومای کودکی(t=2.11, β=0.43) و ذهنی سازی (مولفه عدم اطمینان) (t=5.65, β=0.41) بر بدتنظیمی هیجانی معنادار و مثبت و اثر مستقیم ذهنی سازی (مولفه اطمینان) (t = -3.32, β = -0.47) بر بدتنظیمی هیجانی معنادار و منفی بود. همچنین، تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش حاکی از  نقش میانجی ذهنی سازی  در رابطه بین تجربه ترومای کودکی با بدتنظیمی هیجانی بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 56 درصد از واریانس بدتنظیمی هیجانی را تبیین کردند.نتیجه گیری: تجارب آسیب زای اولیه به ویژه با مراقبین، محیطی را ایجاد می کند که هیجانات و عواطف کودک را بی اعتبار کرده و کودک در این فضای ناامن، از راهبردهای ناسازگار مانند سرکوب و یا اجتناب از هیجانات منفی استفاده می کند که ممکن است در بزرگسالی منجر به مشکلات مرتبط با مصرف مواد گردد، از سویی دیگر افراد علی‌رغم تجربیات آسیب‌زا در صورت اکتساب ظرفیت بالای روان شناختی و درک و بینش نسبت به فرایندهای ذهنی خود (ظرفیت ذهنی سازی) سبب می شود جهت تنظیم تکانه ها و هیجانات خویش، متوسل به مصرف مواد نشوند. بنابراین، درک بالینی بهتر از این مولفه ها و به ویژه ذهنی سازی در آسیب شناسی اعتیاد یک عنصر کلیدی در ارزیابی و کار بالینی با بیماران تحت درمان با متادون خواهد بود. لذا پیشنهاد می شود به درمان های مبتنی بر ذهنی سازی و درمان های مبتنی بر تنظیم هیجان در افراد تحت درمان با متادون توجه ویژه ای شود. 

structural relationships of childhood trauma experience with emotional dysregulation in methadone treated individuals: the mediating role of mentalization

introduction: with the growing number of opioid users, as well as with the non-compliance with methadone maintenance protocol principles in terms of dosage and occasional impulsive increases in dosage due to lack of effective emotional regulation, the present study was conducted with the aim of investigating the structural relationships of childhood trauma experience with emotional dysregulation in methadone treated individuals with the mediating role of mentalization.methods: the statistical population in this study included all drug-dependent patients treated with methadone who referred to addiction treatment centers in qazvin city in 2023, of which 220 people were selected using the available sampling method. in order to collect data, childhood trauma questionnaire, reflective functioning questionnaire, and difficulties in emotion regulation scale were used. for data analysis, pearson correlation, structural equation modeling and spss-18 and amos-24 software were used.results: the findings indicate the fit of the assumed model. the present research is a descriptive-correlation type of structural equations. the direct effect of childhood trauma (t=2.11, β=0.43) and mentalization (uncertainty component) (t=5.65, β=0.41) on meaningful and positive on emotional dysregulation and the direct effect of mentalization (uncertainty component) (t = -3.32, β = -0.47) on emotional dysregulation was significant and negative. also, the analysis of research findings indicated the mediating role of mentalization in the relationship between childhood trauma experience and emotional dysregulation. the results also showed that the research variables explained a total of 56% of the variance of emotional dysregulation. the results also showed that the research variables explained a total of 56% of the variance of emotional dysregulation.conclusions: early traumatic experiences, especially with caregivers, create an environment that invalidates the child’s emotions and feelings, and in this unsafe environment, the child uses incompatible strategies such as suppressing or avoiding negative emotions. it may lead to substance abuse problems in adulthood, on the other hand, in spite of traumatic experiences, if people acquire a high psychological capacity and understanding and insight into their mental processes (mentalization capacity), they will not resort to drugs in order to regulate their impulses and emotions. therefore, it is suggested to pay special attention to the treatments based on mentalization and the treatments based on emotion regulation in people treated with methadone.