بررسی مقایسه تاثیر درمان راه حل مدار و مداخله مبتنی بر تعامل والد-کودک بر اختلالات رفتاری دانش آموزان دوره متوسطه

مقدمه: دوره نوجوانی همراه با چالش های متعددی است که از جمله آنها به مشکلات رفتاری اشاره شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر درمان راه حل مدار و مداخله مبتنی بر تعامل والد-کودک بر اختلالات رفتاری دانش آموزان دوره متوسطه بود.روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون همراه با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول و دوم دارای مشکلات رفتاری ناحیه دو آموزش و پرورش کرمان در سال تحصیلی 1402-1403 بودند. 45 دانش آموز از جامعه مذکور غربال و به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به شیوه کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش(مداخله مبتنی بر تعامل والد-کودک و درمان راه حل مدار) 15 نفر و یک گروه کنترل(15 نفر) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده شامل فهرست مشکلات رفتار کودک آخنباخ(cbcl) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بُنفرونی با نرم افزار spss-26  استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که درمان راه حل مدار و آموزش تعامل والد-کوک بر مشکلات درون سازی شده(اضطراب، افسردگی، گوشه گیری و شکایت جسمانی) و برون سازی شده(رفتار قانون شکنانه و رفتار پرخاشگرانه) اثربخش بوده و موجب کاهش این مشکلات شده است. همچنین نتایج نشان داد که درمان راه حل مدار در مقایسه با آموزش تعامل والد-کوک اثربخشی بیشتری در کاهش مشکلات درونی سازه شده و مشکلات برون سازی شده داشته است (0.05>p).نتیجه گیری: نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد که درمان راه حل مدار و آموزش تعامل والد-کوک بر مشکلات رفتاری نوجوانان تاثیر داشته  و می توان از این رویکردها در بهبود مشکلات رفتاری آنها استفاده نمود.

comparing the effect of solution-oriented therapy and intervention based on parent-child interaction on behavioral disorders of secondary school students

introduction: adolescence is associated with many challenges, including behavioral problems. the purpose of this research was to compare the effect of solution-oriented therapy and intervention based on parent-child interaction on behavioral disorders of middle school students.methods: the current study was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group and a follow-up period. the statistical population of the research included all first and second high school students with behavioral problems in the second education district of kerman in the academic year of 1402-1403. 45 students from the mentioned community were screened and selected as the final sample and were replaced in two experimental groups (intervention based on parent-child interaction and solution-oriented therapy), 15 people and a control group (15 people) in a completely random way. the data collection tool included the achenbach child behavior problems inventory (cbcl). to analyze the data, the method of mixed analysis of variance with repeated measurement and bonferroni’s post hoc test was used with spss-26 software.results: the results showed that solution-oriented therapy and parent-cook interaction training were effective on internalized (anxiety, depression, withdrawal and physical complaints) and externalized (law-breaking behavior and aggressive behavior) problems and caused these problems have been reduced. also, the results showed that solution-oriented therapy was more effective in reducing internalized problems and externalized problems compared to parent-cook interaction training (p<0.05).conclusion: the conclusion of the present study showed that solution-oriented therapy and parent-child interaction training have an effect on the behavioral problems of adolescents, and these approaches can be used to improve their behavioral problems.