اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر کمال گرایی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: جمعیت عمده ای از افراد جامعه از کمال گرایی ناسازگارانه رنج می برند و در صورت عدم دریافت درمان روان شناختی مناسب در معرض انواع اختلال های روانی و افت در عملکردهای شغلی، اجتماعی و تحصیلی قرار دارند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر کمال گرایی انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1399 بود. نمونه این مطالعه در دو گام انتخاب شد: ابتدا از میان جامعه آماری، نمونه ای به حجم 350 نفر به شیوه در دسترس انتخاب و پرسشنامه کمال گرایی چندبعدی فراست (fmps) در مورد آنها اجرا شد. در گام دوّم افرادی که نمرات آنان در این آزمون ها در میانه ی خط برش تشخیصی است (نمره مساوی و بالاتر از 90) انتخاب (314 نفر) شدند. نهایتاً از میان این افراد و بر اساس ملاک های ورود و خروج و سیرِ انجام مراحل بعدی، نمونه ای به حجم 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی غیر ساده در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. ملاک های ورود به پژوهش شامل سکونت در شهر زنجان به هنگام انجام پژوهش، تمایل به شرکت در پژوهش، داشتن نمره خط برش پرسشنامه fmps بود. ملاک های خروج نیز شامل، ابتلا به بیماری های روانپزشکی در حین مداخله، سابقه قبلی مداخلات روانشناختی به خصوص درمان شناختی رفتاری بیشتر از 5 جلسه روان درمانی، غیبت بیش از دو جلسه متوالی در پروتکل گروهی، عدم شرکت در یکی از مراحل سه گانه ارزیابی و گرفتن نمره 140 به بالا در پرسشنامه کمال گرایی چندبعدی فراست بود. گروه آزمایش، درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر کمال گرایی را به صورت گروهی و هفته ای یک بار به مدت 90 دقیقه دریافت کردند. آزمودنی ها در سه مقطع زمانی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند.. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss-25 و از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل یافته ها نشان داد درمان شناختی-رفتاری گروهی  منجر به بهبود معنادار نمره کلی کمال گرایی، به ویژه زیر مقیاس های شک درباره اعمال و انتقادگرایی والدین می شود (0.05>p). میانگین پیش آزمون نمره کلی کمال گرایی برای گروه آزمایش برابر با 110.83 و پس آزمون برابر با 98.39 بود. برای زیرمقیاس شک درباره اعمال نمره میانگین در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب برابر 10.72 و 9.22 بود. در آخر برای انتقادگرایی والدین نمره پیش ازمون و پس آزمون به ترتیب برابر با 8.28 و 7.61 بود. این بهبود نسبت به گروه کنترل معنادار بود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر از این موضوع حمایت می کند که درمان شناختی-رفتاری گروهی، مداخله ای کارآمد است که می تواند کمال گرایی در گروه افراد دارای ویژگی های کمال گرایی ناسازگارانه کاهش دهد. از این رو درمانگران می توانند از این درمان برای بهبود کمال گرایی مراجعین استفاده کنند.

effectiveness of group cognitive behavioral therapy on perfectionism: a randomized clinical trial

introduction: a significant portion of the population suffers from maladaptive perfectionism, which, without appropriate psychological treatment, can lead to various psychological disorders and impairments in occupational, social, and educational functioning. therefore, the present study aimed to examine the effectiveness of cognitive-behavioral therapy in reducing perfectionism.methods: this study utilized a quasi-experimental design with a pretest-posttest and follow-up period, including a control group. the target population consisted of all students of zanjan university of medical sciences in 2020. the sample was selected in two stages: first, 350 individuals were selected from the target population using convenience sampling, and the frost multidimensional perfectionism scale (fmps) was administered to them. in the second stage, individuals who scored above the diagnostic cutoff point (score equal to or higher than 90) on the fmps were selected (n = 314). finally, based on entry and exit criteria and the progression of subsequent stages, a sample of 40 individuals was randomly assigned to the experimental group (n = 20) and the control group (n = 20). the inclusion criteria included residence in zanjan at the time of the study, willingness to participate in the research, and scoring above the diagnostic cutoff on the fmps. the exclusion criteria included the onset of psychiatric illnesses during the intervention, previous experience of cognitive-behavioral interventions, particularly more than 5 sessions of cognitive-behavioral therapy, more than two consecutive absences in the group protocol, failure to participate in one of the three assessment stages, and obtaining a score of 140 or higher on the fmps. the experimental group received group cognitive-behavioral therapy based on perfectionism once a week for 90 minutes. the participants were assessed at three-time points: pretest, posttest, and two-month follow-up. the data were analyzed using spss-25 software and repeated measures analysis of variance.results: the results of the analysis indicated that group cognitive-behavioral therapy led to a significant improvement in overall perfectionism scores, particularly in the subscales of concerns over mistakes and parental criticism (p < 0.05). the mean pretest score for overall perfectionism in the experimental group was 83.110, which decreased to 39.98 in the posttest. for the subscale of concerns over mistakes, the mean scores at the pretest and posttest were 72.10 and 22.9, respectively. finally, for parental criticism, the mean scores at pretest and posttest were 28.8 and 61.7, respectively. these improvements were significant compared to the control group.conclusion: the findings of this study support the effectiveness of group cognitive-behavioral therapy as an intervention that can reduce maladaptive perfectionism in individuals with perfectionistic traits. therefore, therapists can utilize this treatment to improve perfectionism in their clients.