رابطه بین حوادث آسیب زای زندگی با رفتارهای خودآسیبی در دانشجویان: نقش میانجی ذهنی سازی و بدتنظیمی هیجانی منفی

 مقدمه: خودآسیبی یکی ازقوی ترین پیش ینی کننده های خودکشی است. دانشجویان به عنوان یکی از جمعیت‌هایی شناخته شده‌اند که بیشترین میزان بروز آسیب به خود را دارند. بنابراین درک چرایی و مکانیسم های مهم در این زمینه حیاتی است. مطالعه حاضر نیز با هدف بررسی نقش میانجی ذهنی سازی و بدتنظیمی هیجانی منفی در ارتباط بین حوادث آسیب زای زندگی با رفتارهای خودآسیبی در دانشجویان انجام گرفت.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه کرج بودند که از این تعداد 290 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت اند از: پرسشنامه رویدادهای مهم زندگی، پرسشنامه کنش وری تاملی، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان- فرم کوتاه و پرسشنامه آسیب به خود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای spss و lisrel و به کمک روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.یافته ها: همچنین ضرایب مسیرهای مستقیم حوادث آسیب زای زندگی بر روی بدتنظیمی هیجانی منفی (14.169=t= ،0.683 ، β)  و مولفه ذهنی سازی عدم اطمینان (21.61=t= ،0.782 ،β)  به صورت مثبت معنادار بودند. ضریب مسیر مستقیم حوادث آسیب زای زندگی بر روی اطمینان (24.650-=t= ،0.823-، β) به صورت منفی معنادار بودند. مسیر مستقیم حوادث آسیب زای زندگی بر روی رفتارهای خودآسیبی معنادار نبود. همچنین تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش حاکی از  نقش میانجی ذهنی سازی و بدتنظیمی هیجانی منفی در رابطه بین حوادث آسیب زای زندگی با رفتارهای خودآسیبی بود.نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، مداخلات هدفمندی که در جهت افزایش ظرفیت ذهنی سازی و کاهش بدتنظیمی هیجانی منفی بکار گرفته می شوند، احتمالا می توانند در زمینه پیشگیری و کاهش رفتارهای خودآسیب رسان افراد موثر باشند.

the relationship between traumatic life events and self-injurious behaviors in college students: the mediating role of mentalization and negative emotional dysregulation

introduction: self-harm is one of the strongest predictors of suicide. students are known as one of the populations that have the highest rate of self-harm. therefore, it is vital to understand why and the mechanisms that are important in this context. the present study was also conducted with the aim of investigating the mediating role of mentalization and negative emotional dysregulation in the relationship between traumatic life events and self-injurious behaviors in college students.methods: the present research is a descriptive-correlation type of structural equations. the statistical population of this research was all undergraduate students of karaj university, of which 290 people were selected by simple random sampling. the research tools are: life events scale, reflective functioning questionnaire, diffiiculties in emotion regulation scale- short form and self-harm inventory. the research data were analyzed using spss and lisrel software and with the help of structural equation modeling method.results: the results of the findings show the fit of the assumed model. also, the direct path coefficients of traumatic life events on negative emotional dysregulation (t = 14.169, β = 0.683) and uncertainty mentalization component (t = 21.61, β = 0.782) were positively significant. the coefficient of the direct path of traumatic life events on confidence (t = -24.650, β = -0.823) were negatively significant. the direct path of traumatic life events on self-injurious behaviors was not significant. also, the analysis of research findings indicated the mediating role of mentalization and negative emotional dysregulation in the relationship between traumatic life events and self-injurious behaviors.conclusions: based on the findings of the research, it can be concluded that targeted interventions that are used to increase mentalizing capacity and reduce negative emotional dysregulation, can probably be effective in preventing and reducing self-harming behaviors of people.