اثر بخشی مداخله درمان فرا تشخیصی یکپارچه کودک محور بر تعامل والد - کودک کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی

مقدمه: الگوهای تعاملی والدین و کودک با اختلال نقص توجه- بیش فعالی متعارض است؛ و آموزش درمان های اثربخش کمتر به چشم می خورد. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مداخله کودک محور بر اساس درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تعامل والدین کودک مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی انجام گرفت.    روش کار: روش مطالعه، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 7 تا 10 سال دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی مراجعه کننده به مرکز مشاوره عسل شهر تهران در سال 1401 بود. از بین آنها تعداد 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی بر اساس ملاک های ورود و به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه (15 نفری) درمان فراتشخیصی و گروه کنترل گمارده شدند. مداخله کودک محور بر اساس درمان فراتشخیصی یکپارچه برای هر کودک و مادر در 12 جلسه 45 دقیقه ای اجرا شد و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بررسی رابطه والد- فرزند (فاین، مورلند و اسچووبل، 1983) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار spss23 تحلیل شدند.   یافته  ها: نتایج نشان داد که بین جنسیت، سن، تعداد خواهران و برادران و تحصیلات مادر در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود نداشت (p<0.05). همچنین بین متغیر تعامل والد - کودک در گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنای دار وجودداشت، ؛ و مداخله درمان فراتشخیصی یکپارچه باعث افزایش تعامل والدین کودکان با اختلال نقص توجه- بیش فعالی شده و تاثیر این مداخله درمانی در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (0/05

the effectiveness of child-centered intervention based on unified transdiagnostic therapy on the interaction of parents of children with attention deficit- hyperactivity disorder

introduction: the parent-child interaction pattern of children with attention deficit hyperactivity disorder is conflicting, and there are few effective treatments for them. therefore, this study aimed at the effectiveness of child-centered unified transdiagnostic therapy intervention on the parent-child interaction of children with attention deficit- hyperactivity disorder.methods: the research method was semi-experimental, pre-test, post-test, and one-month follow-up with a control group. the statistical population included all children 7 to 10 years with attention deficit- hyperactivity disorder who were referred to the asal counseling center in tehran in 2022. among them, 30 children were selected based on inclusion criteria and by purposive sampling method and randomly placed into two groups (15 people). child-centered unified transdiagnostic therapy intervention was performed for parent-child interaction in 12 sessions of 45 minutes, and the control group was on the waiting list. the research instrument included the parent-child relationship survey (fine‚ moreland & schwebel, 1983). the data were analyzed using repeated measures of covariance analysis in spss23 software. results: the results showed that there wasn't a significant difference between gender, age, number of brothers and sisters, and mother's education in the two groups (p> 0.05). also, there was a significant difference between the parent-child interaction in the experimental and control groups; and child-centered unified transdiagnostic therapy intervention increased the parent-child interaction of children with attention deficit- hyperactivity disorder, and the effect of this therapeutic intervention was stable in the follow-up phase (p<0.05). conclusions: based on the results of the present study, child-centered unified transdiagnostic therapy intervention can be effective in improving the parent-child interaction of children with attention deficit- hyperactivity disorder; it is suggested that therapists and counselors use this treatment to improve the parent-child interaction of these children along with other therapeutic interventions.