تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در ناگویی هیجانی، اجتناب تجربه ای و شفقت به خود در بزرگسالان دارای تجربه ترومای کودکی

مقدمه: افراد دارای تجربه ترومای کودکی در معرض خطر بالایی برای ابتلا به اختلالات روان پزشکی پیچیده هستند. به همین دلیل شناسایی و درمان مکانیسم های موثر بین تجارب آسیب زا و مشکلات روان پزشکی ضروری است؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در ناگویی هیجانی، اجتناب تجربه ای و شفقت به خود در بزرگسالان دارای تجربه ترومای کودکی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. از بین افراد دارای تجربه ترومای کودکی و مراجعه‌کننده به کلینیک ها و مراکزمشاوره‌ شهر تهران، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل (15 نفره) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی دریافت کردند، اما گروه کنترل مداخله خاصی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش عبارت بودنداز: پرسشنامه ضربه‌های کودکی برنشتاین و همکاران (2003)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو باگبی و همکاران (1994)، پرسشنامه پذیرش و عمل نسخه دوم بوند و همکاران (2011)، مقیاس شفقت به خود نف (2003). داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات پس آزمون ناگویی هیجانی و اجتناب تجربه ای در گروه آزمایش به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین میانگین نمرات پس آزمون شفقت به خود در گروه آزمایش به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. نتایج حاکی از تاثیر معنادار شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش ناگویی هیجانی (f=70.247, p=0.001)، اجتناب تجربه ای (f=74.364, p=0.001) و افزایش شفقت به خود (f=14.569, p=0.001) در افراد دارای تجربه ترومای کودکی است. نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه در راستای پیشینه پژوهش، اثربخشی این رویکرد درمانی را بر مولفه‌های روان‌شناختی بزرگسالان دارای تجربه ترومای کودکی نشان داد، هرچند مطالعات تکمیلی در این زمینه پیشنهاد می‌شود.

alexithymia, experiential avoidance, self compassion, mindfulness based cognitive therapy.

introduction: people who have experienced childhood trauma are at high risk of developing complex psychiatric disorders. for this reason, it is necessary to identify and treat effective mechanisms between traumatic experiences and psychiatric problems; therefore, this study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on alexithymia, experiential avoidance and self- compassion in adults with childhood trauma experience. methods: the current study was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. among the people who experienced childhood trauma and were referred to clinics and counseling centers in tehran, 30 people were selected using the convenience sampling method and randomly replaced in two experimental groups and a control group (15 people). the experimental group received 8 sessions of mindfulnessbased cognitive therapy, but the control group did not receive any specific intervention. the research tools were: bernstein et al.'s childhood trauma questionnaire (2003), bagby et al.'s toronto alexithymia scale (1994), bond et al.'s acceptance and action questionnaire-ii (2011), neff's self-compassion scale (2003). data were analyzed using multivariate analysis of covariance test. results: the mean post-test scores of alexithymia and experiential avoidance in the experimental group were significantly lower than the control group. also, the mean scores of the self-compassion post-test in the experimental group were significantly higher than the control group. the results indicate a significant effect of cognitive therapy based on mindfulness in reducing alexithymia (f=70.247, p=0.001), experiential avoidance (f=74.364, p=0.001), and increasing self-compassion. (f=14.569, p=0.001) in people with childhood trauma experience. conclusions: the findings of this study, in line with the background of the research, showed the effectiveness of this treatment approach on the psychological components of adults with childhood trauma experience, although additional studies in this field are suggested.