مقایسه اثربخشی ذهن‌آگاهی و طرح‌واره درمانی با درمان کارآمدی هیجانی بر رضایت از شفقت و احساس شایستگی در مراقبین بیماران مبتلا به دمانس

مقدمه: مراقبت از بیمار همیشه با علائم منفی همراه نیست، بلکه تجارب و احساسات مثبت مراقبان به دلیل توانایی کمک‌رسانی به دیگران بعد از ارائۀ خدمت به دیگران می‌تواند مراقب را به ادامۀ مراقبت باوجود پیامدهای منفی‌اش تشویق کند. ‌بنابراین پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی و طرح‌واره درمانی با درمان کارآمدی هیجانی بر رضایت از شفقت و احساس شایستگی در مراقبین بیماران مبتلابه دمانس انجام شد. روش کار: پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- ‌پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش مراقبین بیماران مبتلابه دمانس مراجعه‌کننده به کلینک‌های مغز و اعصاب شهر اصفهان در تابستان 1401 بودند. تعداد 45 نفر به روش هدفمند انتخاب و از طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه‌های آزمایش تحت 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای درمان ذهن‌آگاهی و طرح‌واره و درمان کارآمدی هیجانی قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی استام و احساس شایستگی ورنویج‌داسن جمع‌آوری و با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر در نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو مداخله موجب افزایش رضایت از شفقت و احساس شایستگی در مراقبین بیماران دمانس گردید و اثرات هر دو درمان در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (0.05>p)؛ اما بین اثربخشی دو روش درمانی در این زمینه تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید (0.05

comparison of the effectiveness of mindfulness and schema therapy with emotion efficacy therapy (eet) on compassion satisfaction and sense of competence in caregiving patients with dementia

introduction: caring for the patient is not always associated with negative symptoms, but the positive experiences and feelings of the caregivers due to the ability to help others can encourage them to continue care despite its negative consequences. therefore, the present study aimed to compare the effectiveness of mindfulness and schema therapy with emotion efficacy therapy on compassion satisfaction and sense of competence in caregivers of patients with dementia. methods: the research was quasi-experimental with a pre-test, post-test, follow-up, and control group. the statistical population included the caregivers of patients with dementia who were referred to neurology clinics in isfahan in the summer of 2022. in so doing, 45 caregivers were selected by purposive sampling and randomly assigned into two experimental groups and a control group, each comprising 15 caregivers. the experimental groups underwent eight 90-minute sessions of mindfulness and schema therapy and emotion efficacy therapy, and the control group did not receive therapy during this period. the data were collected by stamm’s professional quality of life scale and vernooij-dassen’s sense of competence questionnaire and were analyzed by repeated measures analysis of variance and bonferroni posthoc test using spss23. results: findings showed that both interventions increased compassion satisfaction and sense of competence in caregivers of patients with dementia, and the effects of both treatments continued into the follow-up phase (p<0.05). however, no significant difference was found between the two experimental groups (p>0.05). conclusions: as the findings revealed, mindfulness and schema therapy and emotion efficacy therapy can be used to enhance compassion satisfaction and the sense of competence of caregivers of patients with dementia.