بررسی مقایسه‌ای اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر شفقت بر کیفیت خواب و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی

مقدمه: بیماری دیابت یکی از مشکلات مزمن پزشکی با  گسترش بسیار سریع  در جهان است. در سال 2045 پیش‌بینی می‌شود تعداد بیماران مبتلا به دیابت  به 693 میلیون نفر برسد. دیابت به علت ایجاد عوارض دیررس و خطرناک و شیوع گسترده روزبه‌روز توجه بیشتری را به خود معطوف می‌دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر درمان شناختی رفتاری ودرمان متمرکز بر شفقت بر هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت خواب در بیماران دیابتی بود.روش کار :مطالعه حاضر یک طرح نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو  عضو انجمن دیابت همدان در سال 1400 بودند که از میان آنها  48 نفر بر اساس معیارهای ورودی پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه  مساوی به روش تصادفی ساده  و به کمک قرعه کشی  قرار گرفتند.جهت جمع آوری داده ها از آزمایش خون وریدی برای ارزیابی هموگلوبین گلیکوزیله و از پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ (1989)استفاده شد.در گروه اول درمان شناختی رفتاری و در گروه دوم درمان مبتنی بر شفقت جرا شد و گروه سوم گروه کنترل بود جلسات درمانی به مدت 90 دقیقه هر هفته یک جلسه اجرا شد.برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیری استفاده شد.یافته ها:تحلیل آماری نشان داد که که درمان مبتنی بر شفقت بیشتر از درمان شناختی رفتاری بر کاهش هموگلوبین گلیکوزیله  (f= 3.13, p< 0.05) و افزایش کیفیت خواب  (f= 5.8, p< 0.01) بیماران دیابتی موثر است.نتیجه گیری :تاثیر درمان مبتنی بر شفقت برکاهش هموگلوبین گلیکوزیله و افزایش کیفیت خواب بیشتر از درمان شناختی رفتاری است. مراقبان درمانی می‌توانند از نتایج این پژوهش به‌عنوان چشم‌اندازی جدید در جهت ارتقای شاخص‌های سلامتی بیماران استفاده نمایند. 

comparative study the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and compassion based therapy on sleep quality and glycosylated hemoglobin in diabetic patients

introduction:dabetes is one of the chronic medical problem with a varyrapid spread in the world.diabetes is attracting more attention day by day to the late and dangerous complications and wildspread prevalencemethod: the type of research was quasi -experimental with a pre-test-post-test design and follow-up with the control group. the statistical population included all patients with type 2 diabetes who were members of the hamedan diabetes association in 2020. among them 48 people were selected based on the input criteria of the research by available sampling method and were placed in three equal groups by hat were selected using the purposive sampling method and with the help of lottery. in order to collect data, venous blood test was used to evaluate glycosylated hemoglobin and the sleep quality questionnaire of petersburg (1989) was used. in the first group, cognitive behavioral therapy and in the second group, compassion based therapy and the third group was the control group. treatment sessions were conducted for 90 minutes once a week. multivariate covariance analysis was used to analyze the datafindings: statistical analysis showed that compassion-based therapy is more effective than cognitive behavioral therapy in reducing glycosylated hemoglobin (f=3.13, p<0.05) and increasing sleep quality (f=5.8, p<0.01) in diabetic patients.conclusion: the effect of compassion-based therapy on reducing glycosylated hemoglobin and increasing sleep quality is greater than cognitive behavioral therapy.caregivers can use the results of this research as a new perspective to improve the health indicators of patients.