اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری بر ناگویی های خلقی در بیماران تحت همودیالیز

مقدمه: ناگویی خلقی با بسیاری از مشکلات سلامتی فیزیکی ارتباط دارد. از آنجایی که بیماران تحت درمان با همودیالیز، استرس های مزمن جسمی و روانشناختی را تجربه می کنند، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر بحث گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری بر ناگویی های خلقی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. 60 نفر از بیماران تحت همودیالیز بیمارستان گلدیس شاهین شهر در نیمه دوم سال 1398 به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند و با استفاده از جدول اعداد تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو (یلور، راین و باگبی، 1985) استفاده شد. برای گروه مداخله، 8 جلسه 60 دقیقه ای بحث گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماری spss19 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین میزان ناگویی های خلقی قبل از مداخله درگروه مداخله (5.46 ± 62.51) و در گروه کنترل (3.53 ± 62.44) بود که بعد از مداخله در گروه مداخله به (4.09 ± 43.62) و در گروه کنترل به (3.57 ± 62.32) رسید و این اختلاف در گروه مداخله معنی دار بود (0.001>p).نتیجه‌گیری: باتوجه به اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر مداخلات شناختی رفتاری بر ناگویی های خلقی در بیماران تحت همودیالیز، پیشنهد می شود پرستاران روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را به عنوان یک روش ساده و کم هزینه در کاهش ناگویی های خلقی بیماران تحت همودیالیز مورداستفاده قرار دهند.

The Effectiveness of Group Discussion based on Cognitive-behavioral Intervention on Alexithymia in Hemodialysis Patients

Introduction: Alexithymia and difficulty in identifying and expressing emotions are associated with many physical health problems. Since hemodialysis patients experience chronic physical and psychological stress, the aim of this study was to determine the effectiveness of group discussion based on cognitivebehavioral interventions on alexithymia in patients undergoing hemodialysis.Methods: The present study was a randomized clinical trial. 60 patients undergoing hemodialysis in Goldis Shahinshahr hospital in the second half of 2019 were selected through a convenience sampling method based on inclusion criteria and randomly using a random number table in both intervention and control groups. The demographic information questionnaire and the Toronto alexithymia questionnaire (Taylor, Ryan Bagby, 1985) were used to collect data. For the intervention group, 8 sessions of 60minute group discussion based on cognitivebehavioral interventions were performed Data were analyzed using SPSS19 statistical software. Results: The mean alexithymia Score was 62/51 ±5/46 in the intervention group, and 62/44 ±3/53 in the control group before the intervention, which respectively reached 43/62 ±4/09 and 62/32 ±3/57 after implementation of the intervention and this difference was significant in the intervention group (p le;0/001). Conclusion: Considering the effectiveness of group training based on cognitivebehavioral interventions on mood disorders in hemodialysis patients, it is suggested that nurses use the method used in the present study as a simple and lowcost method in reducing mood disorders in hemodialysis patients