تدوین مدل علّی توانمندسازی روانی زنان باردار: نقش پریشانی روان‌شناختی و میانجی‌گری تاب‌آوری، ذهن‌آگاهی و فراهیجان

مقدمه: در سطح بین الملل، سلامت زنان در دوران بارداری و زایمان به عنوان سنگ بنای سلامت جمعیت شناخته می شود و توانمندسازی زنان از جمله اهداف توسعه در هزاره فعلی است، از سوی دیگر پریشانی روان شناختی از شایع ترین اختلالات روانی در بارداری است که می تواند منجر به بروز پیامدهای جدی و ماندگاری مانند تضعیف توانمندی روانی مادران شود، بنابراین پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علّی توانمندسازی روانی زنان باردار بر اساس نقش پریشانی روان شناختی و میانجی گری تاب آوری، ذهن آگاهی و فراهیجان انجام شد.روش کار : روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بروجرد در سال 1399 تشکیل دادند. 392 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی و بارداری، استرس ادراک شده ی کوهن (14 cpss)، اضطراب مرتبط با بارداری وندنبرگ (praq)، افسردگی ادینبرگ(epds) ، تاب آوری کانر دیویدسون (risccd)، پرسش نامه پنج عاملی ذهن آگاهی بائر (ffmq)، فراهیجان میتمنسگرابر (mes) و توانمندی روانی بارداری کامدو (kpes) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 و مدل سازی معادلات ساختاری (pls) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تاثیر متغیر پریشانی روان شناختی بر توانمندی روانی هم به صورت مستقل و هم با حضور متغیرهای میانجی تاب آوری و ذهن آگاهی معنادار است. پریشانی روان شناختی، تاب آوری و ذهن آگاهی می توانند 9/%67 از واریانس توانمندی روانی را تبیین کنند؛ اما نقش میانجی فراهیجان (b=-0.006,t=0.690) در مدل تایید نشد.نتیجه گیری: مراقبین سلامت با مورد توجه قرار دادن تاب آوری و ذهن آگاهی زنان باردار در جریان مراقبت های دوران بارداری می توانند به تعدیل اثرات منفی پریشانی روان شناختی و توانمندسازی روانی این قشر آسیب پذیر کمک نمایند.

Developing a Causal Model of Psychological Empowering of Pregnant Women: The Role of Psychological Distress and Mediation of Resilience, Mindfulness and Meta- emotion

Introduction: Internationally, womenchr(chr('39')39chr('39'))s health during pregnancy and childbirth is recognized as a cornerstone of population health and womenchr(chr('39')39chr('39'))s empowerment is one of the development goals in the current millennium. On the other hand, psychological distress is one of the most common psychological disorders in pregnancy that can lead to serious and lasting consequences such as undermining the psychological empowerment of mothers. Therefore, the present study was conducted to develop a causal model of psychological empowerment of pregnant women based on the role of psychological distress and mediation of resilience, mindfulness and metaemotion.Methods: The research method was descriptive and correlational. The statistical population of this study included pregnant women who referred to health care centers of Boroujerd City in 2020. The sample size was 392 people who were selected by multistage cluster sampling. Research instruments included demographic and pregnancy information questionnaire, the Cohen Perceived Stress Scale (CPSS14), the Van den Bergh Pregnancy Anxiety Scale (PRAQ), the Edinburg Depression Scale (EPDS), the ConnorDavidson Resilience Scale (RISCCD), the Bauer et al Five Facet Mindfulness Questionnaire (FFMQ), the Mitmansgruber metaemotion scale (MES) and the Kameda rsquo;s Prenatal Psychological Empowerment Scale (KPES). Data was analyzed by SPSS26 software and structural equation modeling.Results: The effect of psychological distress variable on psychological empowerment is significant both independently and with the presence of mediating variables of resilience and mindfulness. Psychological distress, psychological resilience and mindfulness can explain 67.9% of the psychological empowerment variance; But the mediating role of metaemotion (t = 0.690, beta; = 0.006) was not confirmed in the model.Conclusion: Health caregivers can help moderate the negative effects of psychological distress and psychological empowerment of this vulnerable group by considering resilience and mindfulness of pregnant women during prenatal care.