تاثیر آموزش روانی گروهی بر میزان اضطراب مراقبین اصلی بیماران دوقطبی

مقدمه :اعضای خانواده بیماران روانی اغلب احساس ناتوانی و تجربه دیسترس، اضطراب، افسردگی و مشکلات اقتصادی دارند.هدف این مطالعه تعیین تاثیر مداخلات آموزشی گروهی بر میزان اضطراب مراقبین اصلی بیماران مبتلابه اختلال دوقطبی نوع یک در اولین بار بستری می‌باشد.روش کار: پژوهش حاضر یک کار آزمایی بالینی با گروه شاهد و به روش نمونه‌گیری آسان (در دسترس) انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه برابر آزمایشی (32 نفر) و شاهد (32 نفر) جای‌گیری شد. محقق برای گردآوری داده‌ها دو پرسشنامه‌ی داده‌های دموگرافیک و پرسشنامه‌ی اضطراب بک در 2 مرحله که شامل پیش از انجام مداخله و پس از انجام مداخله استفاده شد و از هر دو گروه، تقاضا شد، در جلسه‌ای حضور یابند و به‌صورت گروهی پس‌آزمون (پرسشنامه اضطراب بک) را تکمیل کنند.جلسه آموزشی، حمایتی برای گروه‌های آزمون با حضور مراقب اصلی، هفته‌ای دو جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه برگزار گردید. در طی هشت جلسه مداخلات روانی آموزشی گروهی را دریافت کردند و گروه کنترل پس از پیش‌آزمون در این مدت هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. برای آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 20 و نیز مقدار p-value<0.05 استفاده شد.یافته ها:میانگین میزان اضطراب در گروه آزمایش در پیش آزمون 37.44 با انحراف معیار 11.76 و در گروه گواه 29.53 با انحراف معیار 8.89 بود. میانگین میزان اضطراب در گروه آزمایش در پس آزمون 12.22 با انحراف معیار 7.84 و در گروه گواه 28.41 با انحراف معیار 9.10 بود. میانگین میزان اضطراب در گروه آزمایش در پیگیری 6.69 با انحراف معیار 4.81 و در گروه گواه 27.31 با انحراف معیار 9.44 بود.نتیجه گیری: مداخله آموزش روانی گروهی طراحی‌شده‌ای که در این پژوهش مورداستفاده قرارگرفته توانسته است تغییرات مطلوبی در آگاهی مراقبین در رابطه با مراقبت از بیماران مبتلابه اختلال دوقطبی نوع i ایجاد نماید.

Evaluation of the Effect of Group Psychoeducation on the Anxiety Level of the Main Caregiver of Bipolar Patients

Introduction: Family members of psychiatric patients often experience disabilities and experiences of distress, anxiety, depression, and economic problems. The purpose of this study was to determine the effect of group educational interventions on the anxiety of primary caregivers of patients with type I bipolar disorder for the first time.Methods: The present study was a clinical trial with a control group using a convenience sampling method and was randomly divided into two equal experimental (n = 32) and control (n = 32) groups. eligibility for data collection two demographic and beck anxiety questionnaires was used in two stages including preintervention and postintervention and both groups were asked to attend a meeting. completing the posttest (beck anxiety inventory) in a group. during the eight sessions, they received groupbased psychosocial interventions and the control group received no intervention after the pretest. spss software version 20 and pvalue <0.05 were used for data analysis.Results: The mean anxiety level in the experimental group in the pretest was 37.44 with a standard deviation of 11.76 and in the control group was 29.53 with the standard deviation of 8.89.the mean level of anxiety in the experimental group at posttest was 12.22 with the standard deviation of 7.84 and in the control group was 28.41 with standard deviation of 9.10. the mean level of anxiety in the experimental group was 6.69 with a standard deviation of 4.81 and in the control group was 27.31 with a standard deviation of 9.44.Conclusion: The designed group psychoeducational intervention used in this study has been able to produce favorable changes in carerschr('39') awareness about caring for patients with type I bipolar disorder and thereby reduce their anxiety.