بررسی نقش پیش‌بین استرس والدگری در انسجام و انطباق خانواده‌‌های دارای کودک مبتلا به طیف اوتیسم

مقدمه: والدین کودکان مبتلا به اوتیسم در معرض استرس بالاتر نسبت به والدین کودکان عادی هستند. بررسی تاثیراتی که این استرس می‌تواند بر خانواده بگذارد، برای برنامه‌ریزی جهت مدیریت مشکلات ناشی از داشتن کودک مبتلا به اختلال اوتیسم سودمند می‌باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش پیش‌بین استرس والدگری در انسجام و انطباق خانواده‌‌های دارای کودک مبتلا به طیف اوتیسم در شهرهای بوشهر و شیراز در سال 1398 انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است که در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری 125 نفر از والدین کودکان مبتلا به اوتیسم مراکز آموزشی و توانبخشی شهرهای بوشهر و شیراز بودند؛ که به روش آسان انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه‌های استرس والدگری، انطباق و انسجام خانواده و آزمون تشخیصی اوتیستیک گارز جمع‌آوری شده؛ و با آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، اسپیرمن، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان در پژوهش 7.94 ±53.29 بود. میانگین نمره کل متغیرهای استرس والدگری و انطباق و انسجام خانواده به ترتیب 12.56 ± 134.51 و 7.18 ± 51.2 بود. از بین حیطه‌های استرس والدگری، ویژگی کودک مشکل آفرین با انطباق (β=-0.361, p<0.001)، انسجام (β=-0.363, p<0.002) و نمره کل انطباق و انسجام (β=-0.379, p<0.002)، ارتباط آماری معکوس و معنی‌دار داشت.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که استرس والدگری با انطباق و انسجام خانواده ارتباط معکوس دارد. نتیجه این که، والدین دارای کودک اوتیسم از خانوادگی مشکلاتی را تجربه می‌کنند که مدیریت و برنامه‌ریزی برای رفع این مشکلات، نیازمند توجه مسئولان و دست‌اندرکاران حوزه سلامت می‌باشد.

Investigating the Predictive Role of Perceived Parenting Stress in Adaptability and Cohesion among Family of Children with Autism Spectrum Disorder.

Introduction: It is widely accepted that parents of children with autism face higher stress than parents of normal children. Investigating the effects of such stresses on the family is a proper strategy for planning to manage the problems of having a child with autism disorder. The purpose of this study was to investigate the predictive role of perceived parenting stress in adaptability and cohesion among family of children with autism spectrum disorder in Bushehr and Shiraz cities in the years 2019.Methods: This crosssectional descriptivecorrelational study was conducted in 2019 on 125 parents of children with autism in educational and rehabilitation centers Bushehr and Shiraz cities, selected by simple sampling method. Study data were collected using demographic data form, Parenting Stress Index, Family Adaptability and Cohesion Evaluation Scale (FACES), and Diagnostic tests for autism spectrum disorder (GRAS). To analyze the data, different tests were applied including Pearson correlation coefficient, Spearman, independent ttest, oneway ANOVA and linear regression.Results: Mean age of participants in the study was 53.29 ±7.94. Mean total score of parenting stress and FACES were equal to 134.51 ±12.56 and 51.2 ±7.8, respectively. Among different subscales of parenting stress, Difficult Child character shows a significant inverse statistical correlation with adaptability ( beta;=0.361, p>0.001), cohesion ( beta;=0.363, p>0.002) and total score of adaptability and cohesion ( beta;=0.379, p>0.001).Conclusions: According to the results, parenting stress is inversely related to family adaptability and cohesion. So, parents of children with autism are experiencing family problems that need attention and planning by health authorities to address such issues.