اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص

مقدمه: والدین کودکان با نیازهای خاص به دلیل مشکلات مربوط به فرزند خود با مشکلات عدیده‌ای از جمله کاهش شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی مواجه هستند و یکی از روش‌های درمانی اثربخش، آموزش مثبت‌نگر گروهی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص انجام شد.روش کار: روش این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش والدین کودکان با نیازهای خاص شهر اهواز در سال تحصیلی 98-1397 بودند که از میان آنها والدین 30 دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در در گروه مساوی جایگزین شدند (هر گروه 15 زوج). گروه آزمایش 14 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مثبت‌نگر گروهی بر اساس پکیج سلیگمن و همکاران (2006) دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های شادکامی زناشویی (آزرین و همکاران، 1973)، تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، 2003) و رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) بودند. داده‌ها با آزمون‌های خی‌دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چند‌متغیری در نرم‌افزار spss24 تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که در مرحله پیش‌آزمون بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0.05p). به عبارت دیگر، آموزش مثبت‌نگر گروهی باعث افزایش شادکامی زناشویی (1069.574=f)، تاب‌آوری (281.722=f) و رضایت از زندگی (414.315=f) در والدین کودکان با نیازهای خاص شد (0.001>p).نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اثربخشی آموزش مثبت‌نگر گروهی بر شادکامی زناشویی، تاب‌آوری و رضایت از زندگی در والدین کودکان با نیازهای خاص بود. بنابراین، پیشنهاد می‌گردد که از این روش در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی استفاده شود.

The Effectiveness of Group Positive Training on Marital Happiness, Resilience and Life Satisfaction in Parents of Children with Special Needs

Introduction: Parents of children with special needs due to their children problems face with many problems including decrease marital happiness, resilience and life satisfaction and group positive training is one of the effective therapeutic methods. Therefore, present research aimed to determine the effectiveness of positive couple therapy on marital happiness, resilience and life satisfaction in parents of children with special needs.Methods: The method of this study was semiexperimental with a pretestposttest design and control group. The research population was parents of children with special needs of Ahvaz city in 201819 academic years, which from them the parent of 30 students were selected by available sampling method and randomly assigned into two equal groups (each group 15 couple). The experimental group received group positive training for 14 sessions of 90minutes based on package of Seligman et al (2006) and the control group receive no training. Research tools were the questionnaires of marital happiness (Azreen et al, 1973), resilience (Connor Davidson, 2003) and life satisfaction (Diner et al, 1985). Data analyzed by Chisquare, independent t and multivariate analysis of covariance tests in SPSS24 software.Results: The findings showed that in the pretest stage there wasn rsquo;t significant difference between the experimental and control groups in terms of marital happiness, resilience and life satisfaction (P>0/05), but in the posttest between them there was significant difference in terms of all three variables of marital happiness, resilience and life satisfaction (P<0/001). In the other words, group positive training led to increased marital happiness (F=1069/574), resilience (F=281/722) and life satisfaction (F=414/315) in parents of children with special needs (P<0/001).Conclusions: The results indicated the effectiveness of group positive training on marital happiness, resilience and life satisfaction in parents of children with special needs. Therefore, it is suggested that to use this method along with other therapeutic methods to improve psychological characteristics.