پیش‌بینی استرس آسیب‌زای‌ثانویه و رشد پس‌ازسانحه جانشینی براساس تنظیم‌شناختی‌هیجان در پرستاران ارائه‌دهنده‌خدمات به زلزله‌زدگان کرمانشاه

مقدمه: زلزله یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که آثار روانی فراوانی بر بازماندگان و پرستارانی که با آن ها در ارتباط هستند، دارد. این مطالعه با هدف پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه و رشد پس از سانحه جانشینی بر اساس تنظیم شناختی هیجان در پرستاران ارائه دهنده خدمات به زلزله زدگان شهر کرمانشاه انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی پرستاران ارائه دهنده خدمات درمانی به زلزله زدگان شهر کرمانشاه در سال 1396 تشکیل دادند که از بین آن ها تعداد 181 پرستار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس آسیب زای ثانویه براید و همکاران (2004)، رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون (1996) و تنظیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران (2001) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان و به وسیله نرم افزار spss نسخه 25 تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد مولفه فاجعه سازی (0.27= β و 3.11=t) و ملامت دیگران (0.21= β و 2.87=t) توان پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه را داشت. همچنین مولفه ملامت خود (0.16= β و 2.85=t)، تمرکز مثبت (0.17= β و 2.31=t)،، تمرکز مبتنی بر برنامه ریزی (0.23= β و 2.63=t)، ارزیابی (0.35= β و 3.89=t) و دیدگاه گیری (0.13= β و 2.13=t) توان پیش بینی رشد پس از سانحه جانشینی را داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت پرستاران در سلامت جامعه، آموزش راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان برای بهبود عملکرد و بالا بردن رشد روانی پرستاران ضروری به نظر می رسد.

Prediction of Secondary Traumatic Stress and Post Traumatic Growth Based on Cognitive Emotion Regulation in Nurses Providing Services to Earthquake Victims in Kermanshah

Introduction: The earthquake is a natural disaster that has many psychological effects on the survivors and nurses that are associated with them. The purpose of this study was to predict secondary traumatic stress and posttraumatic growth based on cognitive emotion regulation in nurses providing services to earthquake victims in Kermanshah.Methods: The present study is a descriptivecorrelational study. The population includes all nurses providing health care services to earthquake victims in Kermanshah city in 2017. Among them, 181 nurses were selected by available sampling method. To collect the data, the secondary traumatic stress scale (Bried et al. 2004), post traumatic growth (Tedsi and Calhoun 1996) and cognitive emotion regulation (Gennowski et al. 2001) were used. Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and simultaneous regression and using SPSS software version 25.Results: The results showed that catastrophizing ( beta; = 0.27, t = 3.11), and otherblame ( beta; = 0.21, t = 2.87) could predict secondary traumatic stress. Also, selfblame ( beta; = 0.16, t = 2.85), positive focus ( beta; = 0.17, t = 2.31), focus on planning ( beta; = 0.23, t = 2.63) the evaluation ( beta; = 0.35, t3 = 3.89) and putting into perspective ( beta; = 0.33, t = 2.13) could predict vicarious post traumatic growth.Conclusions: Regarding to these results and the importance of nurses in community health, training adaptive strategies for cognitive emotion regulation is necessary for improving the performance and enhancing nursing mental health.