پیش‌بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک‌های مقابله‌ای و تنظیم شناختی هیجان

مقدمه: در سال های اخیر اختلال خوردن یه عنوان یک اختلال روانی-اجتماعی افزایش چشمگیری داشته و این اختلال نقش مهمی در افت سلامت جسمی و روانی دارد. این پژوهش با هدف پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنان 210 دانشجو (29 مرد و 181 زن) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های اختلال خوردن، ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-21 و با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که ناگویی هیجانی (0.173=r)، سبک مقابله اجتناب مدار (0.198=r) و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (0.465=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار مثبت و سبک مقابله مساله مدار (0.376=r) و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان (0.541=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار منفی داشتند. همچنین متغیرهای راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله مدار به طورمعناداری توانستند 45.5 درصد از تغییرات اختلال خوردن دانشجویان پرستاری را پیش بینی کنند که در این پیش بینی سهم راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان بیشتر از سایر متغیرها بود (p<0/05).نتیجه گیری: نتایج حاکی از نقش و اهمیت متغیرهای راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله مدار در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بود. بنابراین مشاوران و درمانگران باید به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای کاهش اختلال خوردن دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا کنند.