ساخت غشاهای نانولیفی الکتروریسی شده از پلی کاپرولاکتون بارگذاری شده با بروملین و بررسی استفاده از آن ها برای جلوگیری از چسبندگی شکمی پس از جراحی

مطالعه حاضر، بر طراحی و ساخت غشاهای نانولیفی زیست تخریب پذیر با رهایش داروی کنترل شده به منظور کاهش چسبندگی بافت ها پس از عمل جراحی، متمرکز شده است. غشاهای برپایه نانوالیاف پلیکاپروالکتون (pcl ) بارگذاریشده با بروملین (عصاره خام میوه آناناس) با استفاده از روش الکتروریسی تهیه شد. سطح نانوالیاف صاف، یکنواخت و بی دانه با سازگاری خوب میان پلیکاپروالکتون و بروملین با میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem )مشاهده شد. غشاهای نانولیفی ساخته شده، استحکام کششی رضایت بخش (16/08±1/83 و mpa 18/29±3/15 )و مدول یانگ زیادی را (30/37±4/85 و mpa 51/73±4/01 )نشان دادند. افزون بر این، زاویه تماس به طور معنی داری با افزودن بروملین کاهش یافت که می تواند به برطرف کردن محدودیت های غشاهای برپایه پلیکاپروالکتون ناشی از سفتی و آبگریزی، کمک کند. غشای حاوی عصاره بروملین، طی مدت 14 روز رهایش آهسته بروملین را نشان داد که به طور چشمگیر با سازوکار نفوذ فیکی کنترل می شود. افزون بر این، ارزیابی کشت سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی (admscs )نمایانگر آن بود که غشای نانوالیاف پلیکاپروالکتون بارگذاری شده با بروملین، چسبندگی و تکثیر سلولهای admsc را کاهش می دهد. همچنین، admscهای چسبیده به سطح نانوالیاف دارای ریخت شناسی گرد هستند. در مجموع، غشای الکتروریسی شده پل یکاپرولاکتون-بروملین می تواند به عنوان یک سد ضدچسبندگی برای کاربرد بالینی عمل کند.