نگرشی نوین در ارزیابی ژئومورفوسایت ها و ژئوسایت ها در ایران

ژئوتوریسم بخشی از توریسم طبیعی است که تکیه بر منابع طبیعی و زمین شناسی دارد. ژئوسایت ها و ژئومورفوسایت ها به عنوان زیربنای تنوع زمین شناختی همیشه مدنظر گردشگران ژئومورفولوژی و زمین شناسی بوده است. از این رو برای پتانسیل یابی ژئوتوریسم یک منطقه و یا قابلیت سنجی توریستی ژئوپارک ها، در ایران و جهان محققین همواره به دنبال ارزیابی ژئوسایت ها و ژئومورفوسایت های آن منطقه بوده اند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی روش های ارزیابی موجود و معرفی یک روش جامع برای مناطق ژئومورفوتوریسمی در ایران است. روش شناسی تحقیق بر مبنای تطبیقی تحلیلی است. به این صورت که تعداد زیادی از روش های ارزیابی ژئوسایت ها و ژئومورفوسایت ها را تا سال 2015 ،گردآوری و کنار هم قرار داده و با مقایسه آنها، نقاط ضعف و قوت آنها استخراج و یک روش کاملتری که بتواند نواقص را برطرف کند معرفی میشود. آنچه از تحقیق حاضر برمیآید این است کهروش کومانسکو کاملترین روش برای ارزیابی ژئومورفوسایت ها در حال حاضر میباشد، با ذکر این نکته که در ارزیابی نقش خدماتی ژئومورفوسایت ها ضعیف عمل کرده است. روش های پرالونگ، لویس کوبالی کوا، بریل ها و فاسولاس در مرتبه های بعدی اهمیت قرار میگیرند، هرچند آنها نیز در قسمت هایی تمام پتانسیل یک ژئومورفوسایت را نشان نمیدهند. اکثر روش های کار شده در ایران روشی جامع برای ارزیابی ژئومورفوسایت ها نیست. به همین منظور روشی برای ارزیابی ژئوسایت ها و ژئومورفوسایت ها پیشنهاد میشود تا نواقص موجود در روش های قبلی مرتفع گردد.