بررسی تاثیر گردشگری بر مثلث فقر، نابرابری و رشد اقتصادی

با توجه به اینکه همزمان با تکامل مباحث مرتبط به رابطه بین گردشگری و رشد اقتصادی، توجهات از رشد اقتصادی به دیگر جنبه های رفاه اقتصادی معطوف شده است، در تحقیق حاضرتلاش گردیده تا با استفاده از نظریات اقتصادی و طراحی یک مدل اقتصادسنجی، فرآیند علت ومعلولی که ارتباط دهنده گردشگری، رشد اقتصادی و فقر و نابرابری در ایران می باشد، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. به عبارت دیگر این مطالعه با وارد نمودن گردشگری به مثلث فقر، رشد و نابرابری به دنبال پاسخ به این سوال میباشد که توسعه گردشگری چه تاثیری بر رشد اقتصادی و نابرابری داشته و نیز از این طریق چگونه فقر را تحت تاثیر قرار میدهد؟ بدین منظور و با استفاده از آزمون تئوری های موجود در (gmm) با به کارگیری روش گشتاورهای تعمیم یافته این زمینه، رابطه موجود بین متغیرهای فوق در ایران طی دوره زمانی 1350 تا 1391 مورد آزمون کمی قرار گرفته است. نتایج تجربی به دست آمده حاکی از این است که گردشگری سرانه میشود. gdp چشم اندازهای رشد اقتصادی در ایران را بهبود می بخشد و موجب افزایش معکوس کوزنتس در ایران تایید گردید و بر اساس نتایج به دست آمده میتوان u همچنین رابطه گفت که توسعه گردشگری در ایران باعث کاهش نابرابری میشود. از سوی دیگر بررسی تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم گردشگری بر فقر نشان میدهد که توسعه گردشگری در ایران میتواند باعث کاهش فقر شود.